| - brûhnissî, st. f.
- -bruht, st. f.
- gi-bruht, st. f.
- -bruhti, adj.
- -bruhtîg, adj.
- bruhtîgo, adv.
- bruida
- bruigcresso
- brucken, sw. v.
- bruckilî(n), st. n.
- bructoleh
- brummen, sw. v.
- brûn, adj.
- brün
- brúnbasu, ae. adj.
- brnelle, mhd. f.
- brûnen, sw. v.
- brûnfaro, adj.
- -brung, st. m.
- -brunganî, st. f.
- -brungida, st. f.
- -brungisal, st. n.
- brûngold, st. n.
- brunikrapho
- brûning, st. m.
- Brûning
- brunîsen, mhd. st. n.
- brunkarse
- brunna, st. sw. f.
- brunnî, st. f.
- brunnâdra, st. f.
- brunnaroch
- brunnekrâpho, sw. m.
- brunnecrasso
- brun(ne)kresso, sw. m.
- brunnekrût, mhd. st. n.
- brunni, st. n.
- brunnî
- Brunniberg
- brunnido, sw. m.
- brunnihizza, st. f.
- brunniroc, st. m.
- brunno, sw. m.
- ther Brunno
- brunnôd, st. m.
- brunon
- brûnphelli, st. m.
- brûnphelll, st. m.
- brunquella, f.
- brunrad, afries.?
- brûnrôt, adj.
- brûnrôtî, st. f.
- brûnsehônti, adj. part. prs.
- brunst, st. f.
- brûnwurz(e), mhd. st. sw. f.
- bruoder, st. m.
- gi-bruoder, st. m.
- bruoderkin, mfrk. st. n.
- bruoderkint, mhd. st. n.
- bruoderlîh, adj.
- bruoderlîhho, adv.
- bruoderscaf, st. f.
- bruoderscaft, st. f.
- bruodersleggi, adj.
- bruodersleggo, sw. m.
- bruodersun, st. m.
- fir-bruoen, sw. v.
- bruogen, sw. v.
- ir-bruogen, sw. v.
- bruogo, sw. m.
- bruoh, st. f.
- bruoh, st. n.
- bruohbant, st. n.
- bruohgank
- bruohgurtil, st. m.
- bruohgurtila, sw.
- bruohha
- bruohhâh, st. m.
- bruohhahi, st. n.
- bruohlîh, adj.
- bruoride
- bruote
- bruoten, sw. v.
- gi-bruoten, sw. v.
- bruothenna, st. sw.
- bruotisal, st. n.
- bruotkappo, sw. m.
- bruotun, st. f.
- bruotuurz
- ana-brurten, sw. v.
- brurtî, st. f.
- in-brurtida, st. f.
- brurtness, st.
- brusda
- brusima
- brusc, st. n.
- brust, st.
- brust, st. f.
- brust
- brustbein, st. n.
- brustbeini, st. n.
- brustbentilôn, sw. v.
- brustbinta, sw.?
- brustbrâto, sw. m.
- brustefil
- brustfano, sw. m.
- brustflec, st. m.
- brustgiuuerî, st. f.
- brustgiuueri, st. n.
- -brusti, st. n.
- -brustîg, adj.
- brustilî(n), st. n.
- brustlappa, sw.?
- brustlappo, sw. m.
- brustlappa, sw.?
- brustleffil, st. m.
- brustleffin
- brustlofel
- brustlophel
- brustrohc
- brustroc, st. m.
- brustteifet
- brusttuoh, st. m. n.
- brustun
- brustuuerî, st. f.
- brustuuer(i)a, st. f.
- brustuuer, st. f.
- brustuueri, st. n.
- brustuuri
- brût1, st. f.
- -brût2, st.
- brûtbetti, st. n.
- brûtbitil, st. m.
- brtegvmo
- brtegon
- bruten
- brûten, sw. v.
- brutsflevg
- brûtgâba, st. f.
- brûthl-
- brûthûs, st. n.
- brût(i)boto, sw. m.
- brût(i)geba, st. f.
- brûtigomo, sw. m.
- brût(i)kamara, st. f.
- brûtikeminâta, st. sw. f.
- brutil
- brûtilob, st. n.
- brûtin, st. f.
- brutipeto
- brûtisang, st. n.
- brût(i)stuol, st. m.
- brutkirse
- brûtlîh, adj.
- brûtlîhhen, sw. v.
- brût[h]louft, st. m. f.
- brût[h]louftîg, adj.
- brût[h]louftlîh, adj.
- brûtsamana, st.
- brûtsamanunga, st. f.
- brûtsun, st. m.
- -brutt, st. f.
- brutten, sw. v.
- gi-brutten, sw. v.
- int-brutten, sw. v.
- ir-brutten, sw. v.
- bruttî, st. f.
- bruttilîh, adj.
- bruttilîhho, adv.
- bruttiselî, st. f.
- bruttisc, adj.
- Brutus
- bruz
- bruzzî, st. f.
- bruzzîg, adj.
- bruzziling, st. m.
- brvnbm
- brt
- bry
- ge-in-bryrdan, ae. sw. v.
- bû, st. m.
- gi-bû, st. n.
- bûan
- an-būan, as. st. sw. v.
- -bûant, st. m.
- -bûanti, part.
- -bûantlîh, adj.
- buc
- buch
- bucha
- bucha
- bchamaren
- buchazeri
- buchele
- bchele
- buchelle
- buchgela
- buchg~til
- buchhn
- buchile
| | brûhnissî st. f. pruhnissi: dat. sg. Gl 2,296,38 (M, clm 19 440, 10./11. Jh., von anderer Hand am Rande nachgetragen). Nutzen, Brauchbarkeit, Nützlichkeit: zi pruhnissi [quia etsi ad dei cultum prior est synagoga quam ecclesia gentium,] ad usum [tamen saeculi prior est multitudo gentium quam synagoga, Greg., Hom. ii, 22 p. 1531] (4 Hss. zi nuzzi).
-bruht st. f. vgl. gi-, niuui-, untar-, uuidar-, uuidargibruht st. f.
gi-bruht st. f.; vgl. mhd. Lexer bruht. — Graff III, 270. ki-pruht-: dat. sg. -i Gl 1,409,50; acc. sg. -] 586,3 (beide Rb). 1) Bruch, Brechen: kipruht confractionem (nicht in der Vulg., Steinm. z. St.) Gl 1,586,3. 2) Krachen: kipruhti [intonuit autem dominus] fragore [magno ... super Philisthiim, et exterruit eos, 1. Reg. 7,10] Gl 1,409,50; oder Vok.-Übers. im Sinne von 1 ? Komp. uuidargibruht.
-bruhti adj. vgl. uuidarbruhti adj.
-bruhtîg adj. vgl. uuidarbruhtîg adj.
bruhtîgo adv.; vgl. mhd. bruhtic adj., auch bruht st. f. u. Kompp. pruhtigo: Gl 2,49,37 (Jc). hartnäckig, voller Widerstand: fraualigo pruhtigo [sic autem dent fratres consilium cum omni humilitatis subiectione, ut non praesument] procaciter [defendere quod eis visum fuerit, Reg. S. Ben. 3]. Da br. „rechts oben über dem vorhergehenden zuahaftenti“ [Bd. 1, Sp. 1435] (zu: addita, Reg. S. Ben. 2) steht, hält Steinm. z. St. seine Beziehung für zweifelhaft. Mir scheint die Beziehung auf procaciter durch die Adv.-Form wahrscheinlich gemacht, durch die Wortwahl gesichert zu werden: br. ist gegenüber dem allgemeineren fraualigo die genauere, aus Berücksichtigung der Kontextsituation getroffene Übers.; sie begreift den Bezug von procaciter auf defendere mit ein.
bruida Gl 4,265,12 s. AWB briavida st. f.
bruigcresso Gl 3,472,23 s. AWB brun(ne)kresso sw. m.
brucken sw. v. vgl. ungibruckit adj. part. prt.
bruckilî(n) st. n., mhd. Lexer bröckelin, nhd. DWB bröcklein. — Graff III, 270. pruchili: nom. sg. Gl 1,757,20 (3 Hss.). 5,20,34 (2 Hss.). — bruchili: nom. sg. Gl 4,229,32 (clm 14 456, 9. Jh.). Bröckchen, Stückchen, Teilchen: pruchili [quod si] delibatio [sancta est, et massa, Röm. 11,16] Gl 1,757,20. 5,20,34. bruchili fragmen 4,229,32.
bructoleh brongidus Gl 4,197,37 (sem. Trev., adj., nom. sg. m. ?) ist mir unklar. Steinm. (vgl. Anm. z. St.) stellt das lat. Lemma vermutungsweise zu gr. βρόγχος ‘Kehle, Schlund, Luftröhre’; Katara S. 99 zieht gr. βραγχώδης ‘heiser’ heran, das sich für raucae [palumbes, Verg., E. i, 57] bei Serv. zu Verg. z. St. findet. Das deutsche Wort (von Katara S. 268 als bructolehter aufgelöst) ist beiden ganz undurchsichtig. |
| |