| - -brunganî, st. f.
- -brungida, st. f.
- -brungisal, st. n.
- brûngold, st. n.
- brunikrapho
- brûning, st. m.
- Brûning
- brunîsen, mhd. st. n.
- brunkarse
- brunna, st. sw. f.
- brunnî, st. f.
- brunnâdra, st. f.
- brunnaroch
- brunnekrâpho, sw. m.
- brunnecrasso
- brun(ne)kresso, sw. m.
- brunnekrût, mhd. st. n.
- brunni, st. n.
- brunnî
- Brunniberg
- brunnido, sw. m.
- brunnihizza, st. f.
- brunniroc, st. m.
- brunno, sw. m.
- ther Brunno
- brunnôd, st. m.
- brunon
- brûnphelli, st. m.
- brûnphelll, st. m.
- brunquella, f.
- brunrad, afries.?
- brûnrôt, adj.
- brûnrôtî, st. f.
- brûnsehônti, adj. part. prs.
- brunst, st. f.
- brûnwurz(e), mhd. st. sw. f.
- bruoder, st. m.
- gi-bruoder, st. m.
- bruoderkin, mfrk. st. n.
- bruoderkint, mhd. st. n.
- bruoderlîh, adj.
- bruoderlîhho, adv.
- bruoderscaf, st. f.
- bruoderscaft, st. f.
- bruodersleggi, adj.
- bruodersleggo, sw. m.
- bruodersun, st. m.
- fir-bruoen, sw. v.
- bruogen, sw. v.
- ir-bruogen, sw. v.
- bruogo, sw. m.
- bruoh, st. f.
- bruoh, st. n.
- bruohbant, st. n.
- bruohgank
- bruohgurtil, st. m.
- bruohgurtila, sw.
- bruohha
- bruohhâh, st. m.
- bruohhahi, st. n.
- bruohlîh, adj.
- bruoride
- bruote
- bruoten, sw. v.
- gi-bruoten, sw. v.
- bruothenna, st. sw.
- bruotisal, st. n.
- bruotkappo, sw. m.
- bruotun, st. f.
- bruotuurz
- ana-brurten, sw. v.
- brurtî, st. f.
- in-brurtida, st. f.
- brurtness, st.
- brusda
- brusima
- brusc, st. n.
- brust, st.
- brust, st. f.
- brust
- brustbein, st. n.
- brustbeini, st. n.
- brustbentilôn, sw. v.
- brustbinta, sw.?
- brustbrâto, sw. m.
- brustefil
- brustfano, sw. m.
- brustflec, st. m.
- brustgiuuerî, st. f.
- brustgiuueri, st. n.
- -brusti, st. n.
- -brustîg, adj.
- brustilî(n), st. n.
- brustlappa, sw.?
- brustlappo, sw. m.
- brustlappa, sw.?
- brustleffil, st. m.
- brustleffin
- brustlofel
- brustlophel
- brustrohc
- brustroc, st. m.
- brustteifet
- brusttuoh, st. m. n.
- brustun
- brustuuerî, st. f.
- brustuuer(i)a, st. f.
- brustuuer, st. f.
- brustuueri, st. n.
- brustuuri
- brût1, st. f.
- -brût2, st.
- brûtbetti, st. n.
- brûtbitil, st. m.
- brtegvmo
- brtegon
- bruten
- brûten, sw. v.
- brutsflevg
- brûtgâba, st. f.
- brûthl-
- brûthûs, st. n.
- brût(i)boto, sw. m.
- brût(i)geba, st. f.
- brûtigomo, sw. m.
- brût(i)kamara, st. f.
- brûtikeminâta, st. sw. f.
- brutil
- brûtilob, st. n.
- brûtin, st. f.
- brutipeto
- brûtisang, st. n.
- brût(i)stuol, st. m.
- brutkirse
- brûtlîh, adj.
- brûtlîhhen, sw. v.
- brût[h]louft, st. m. f.
- brût[h]louftîg, adj.
- brût[h]louftlîh, adj.
- brûtsamana, st.
- brûtsamanunga, st. f.
- brûtsun, st. m.
- -brutt, st. f.
- brutten, sw. v.
- gi-brutten, sw. v.
- int-brutten, sw. v.
- ir-brutten, sw. v.
- bruttî, st. f.
- bruttilîh, adj.
- bruttilîhho, adv.
- bruttiselî, st. f.
- bruttisc, adj.
- Brutus
- bruz
- bruzzî, st. f.
- bruzzîg, adj.
- bruzziling, st. m.
- brvnbm
- brt
- bry
- ge-in-bryrdan, ae. sw. v.
- bû, st. m.
- gi-bû, st. n.
- bûan
- an-būan, as. st. sw. v.
- -bûant, st. m.
- -bûanti, part.
- -bûantlîh, adj.
- buc
- buch
- bucha
- bucha
- bchamaren
- buchazeri
- buchele
- bchele
- buchelle
- buchgela
- buchg~til
- buchhn
- buchile
- bchol
- buchwlle
- bucken
- bcwink
- bucz
- budden
- bdel
- budemig
- bdemunc
- buđiling, as. st. m.
- buthiming, st. m.
- bele
- bueri
- bûf, st. m.
- bufelen
- büffel, mhd. st. m.
- bug
- bga
- busge
| | -brunganî st. f. vgl. ana-, fora-, furi-, zuobrunganî st. f.
-brungida st. f. vgl. zisamanebrungida st. f.
-brungisal st. n. vgl. AWB avurbrungisal st. n.
brûngold st. n. prū-golt: nom. sg. Gl 3,697,39 (Schlettst., 12. Jh.). Weißgold, Electrum, eine dem Bernstein an Farbe ähnliche Legierung von Gold und Silber: prun- golt ł gismeilze electrum. Vgl. Hoops, Reallex. 1,551. 2,268 § 11.
brunikrapho Gl 3,169,10 s. AWB brunnekrâpho sw. m.
brûning st. m. bruningen: dat. pl. Gl 2,337,22. 32 (beide clm 375, 12. Jh.). braunes ponyähnliches Pferd: [(viam) Appiam] mannis [terit, Hor., Epod. iv, 14] Gl 2,337,22. [impositus] mannis [arvum caelumque Sabinum non cessat laudare, ders., Epist. i, 7,77] 32. Vgl. Palander, Tiern. S. 94, Kluge, Stammb.3 § 100 b Anm.
Brûning s. Eigennamen.
brunîsen mhd. st. n., vgl. Lexer burnîsen mhd. st. n. — Graff I, 489 s. v. prennîsarn. brun-isen: nom. sg. Gl 3,123,56 (SH A, Bonn 183, 13. Jh.). Brenneisen, Brennbolzen: cauterium (6 Hss. brennîsan). Vgl. brennîsa(r)n st. n.
brunkarse Gl 3,598,66 s. AWB brun(ne)kresso sw. m.
brunna st. sw. f., brunnî st. f., mhd. Lexer brünne, brünje, nhd. DWB brünne; as. brunnia (s. u.), mnd. brünne, brönje, mnl. bronie; ae. byrne; an. brynia; got. brunjo. — Graff III, 312. prunn-: nom. sg. -a Gl 1,283,57 (Jb-Rd). 507,64 (M, 3 Hss., darunter clm 6225, 9. Jh.). 554,11 (S. Pauli xxv d/82, 9./10. Jh., Sg 1395, 9. Jh.; oder dat.? lat. abl.). 556,30 (M, 2 Hss.). 3,632,1 (4 Hss.). 634,41; -e 1,556,30 (M, -v-). 3,668,20. 4,102,7 (Sal. a 1). 193,7 (-); dat. sg. -a 1,554,11 (oder nom.? s. o.). 2,730,41; -e 1,556,29 (M, 3 Hss.); -un 559,16 (Rb; dera pr., zu dera als dat. sg. vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 421; oder ist es gen. sg. u. hat der Glossator torace für toracae d. i. gen. sg. der Nebenform thoraca gehalten? lat. abl.); prun-: nom. sg. -e 4,102,4 (Sal. a 1); dat. sg. -a 1,401,7 (M). 556,31 (M); -un 4,222,43 (clm 19 410, 9. Jh.; oder acc.? lat. abl. nach pro); prne: dat. sg. 5,3,31 (M); prne: nom. sg. 8,5 (M). — brunn-: nom. sg. -a Gl 1,411,5 (Rb). 3,290,29 (SH b). 4,102,4 (Sal. a 1); -e 3,359,35 (-ūn-). 4,102,4 (Sal. a 1). 193,7; dat. sg. -e S.-B. der Bayr. Akad. d. Wiss., Phil.-hist. Kl. 1927,2,50; acc. sg. -a Gl 2,674,25 (2 Hss.). 4,162,63 (Sal. c); gen. pl. -ono S 7,62 (Hildebr.); brune: nom. sg. Gl 4,102,4 (Sal. a 1). prun-: nom. sg. -ia Gl 1,556,31 (M); -iæ ebda. (M, 12. Jh.); dat. sg. -ia 401,8 (M); -ige 556,32 (M). — brun-: nom. sg. -ia Gl 2,498,21. 3,221,35 (SH a 1, über -a von jüngerer Hand -e). 290,29 (SH b, 2 Hss.). 309,52 (SH d). 4,277,9 (M). O 5,1,15; -ie Gl 3,221,35 (SH a 1, -e von jüngerer Hand über -a). 416,36 (Hd.). 638,5 (2 Hss.); acc. sg. -gę 2,718,29 = Wa 113,24 (Jh); brnia: nom. sg. 3,374,20 (Jd). Sichere î-Feminina sind: prunni: nom. sg. Gl 1,556,28 (M); dat. (gen.?) sg. ebda. (M, 3 Hss., lat. toracæ, -ę für thorace abl. sg. im Text); acc. sg. 2,398,15; pruni: nom. sg. 1,401,6 (M). [Bd. 1, Sp. 1438] Brünne, Brustharnisch, -panzer: a) eigentl.: prunna kicraphotiu [et cassis aerea super caput eius (Goliaths), et] lorica squamata [induebatur, 1. Reg. 17,5] Gl 1,283,57. ringelohtiv halsperga ł pruni lorica squamata [ebda.] 401,6 (3 Hss., 8 nur ringiloht, 2 (gi-)ringilohtiu halsberga, 1 Hs. ringilohtêr halsberg). inti brunna tiuffa et lorica squamata [ebda.] 411,5. prne lorica [ebda.] 5,3,31. prunna [cum apprehenderit eum (Leviathan) gladius, subsistere non poterit neque hasta, neque] thorax [Job 41, 17] 1,507,64. prunni [provida nam Virtus conserto adamante trilicem induerat] thoraca (Hs. thoracam) [humeris, Prud., Psych. 126] 2,398,15. brunia [sed resilit (der Wurfspieß) duro] loricae (Hs. lorica) [excussa repulsu, ebda. 124] 498,21. brunna [illa (der Speer) volans clipei transverberat aera Maeonis et] thoraca [simul cum pectore rumpit, Verg., A. x, 337] 674,25. 718,29 = Wa 113,24. brunia thorax facies ł militare munimentum 3,221,34. thorax militare munimentum lorica 290,29. 309,52. lorica 632,1 (vgl. Steinm. z. St.). thorax 359,35. 374,20. 416,36. 632,1. 634,41. thoracem 4,162,63. prunun pro thorace 222,43. torax brunie ł cassida 3,638,5 (cassida „zu ital. casso ‘brust’“, Steinm. z. St.). prunne thorax lorica cassida 668,20. thorax brunna est quę tegit pectus prustroch 4,102,4 (4 Hss., 1 Hs. nur brunna, vgl. aber auch Steinm. z. St.). brunne thoraca lorica 193,7 (1 Hs. br. ł panzier). niuse de motti, werdar sih hiutu dero hregilo rumen muotti erdo desero brunnono bedero uualtan S 7,62; — in einem Vergleich: prunna [(Gott) induet pro] thorace [iustitiam, Sap. 5,19] Gl 1,554,11. 556,28. dera prunnun thorace [ebda.] 559,16. brunia thorax [zu ebda.] 4,277,9. 5,8,5; b) bildl.: helme prunna halsperga [(Hilarion) Christi crucem signavit in fronte: talique armatus] casside [, et] lorica [fidei circumdatus, iacens fortius proeliabatur, Vita Hil. p. 76 b] Gl 2,730,41. brunne [quia hostis callidus tanto liberius pectus percutit, quanto nudum a providentiae] lorica [deprehendit, Greg., Cura 3,32 p. 90] S.-B. der Bayr. Akad. d. Wiss., Phil.-hist. Kl. 1927, 2,50. ist uns thaz (Christi Kreuzestod) girusti, brunia alafesti O 5,1,15.
brunnâdra st. f., mhd. brunn-, Lexer burnâder, nhd. brunn-, brunnenader. — Graff I, 157. brun-âdara: acc. pl. Np 77,44. aus der Tiefe hervorsprudelnde Wasserader, Quellbach: aha unde brunadara machota er ze bluote . daz sie netrunchin et convertit in sanguinem flumina eorum . et manationes aquarum . i. aquas ab imo ebullientes ne biberent. |
| brunna
| | a) eigentl.: prunna kicraphotiu [et cassis aerea super caput eius (Goliaths), et] lorica squamata [induebatur, 1. Reg. 17,5] Gl 1,283,57. ringelohtiv halsperga ł pruni lorica squamata [ebda.] | | b) bildl.: helme prunna halsperga [(Hilarion) Christi crucem signavit in fronte: talique armatus] casside [, et] lorica [fidei circumdatus, iacens fortius proeliabatur, Vita Hil. p. 76 b] Gl 2,730,41. brunne [ |
|