burce bis burdihhîn (Bd. 1, Sp. 1521)
- burce
- burchklinga
- burci
- Burcisara
- burctraza
- burdcraut
- burdhaftî, st. f.
- burdî
- burdian, as. sw. v.
- burdihaft, adj.
- burdihhîn, st. n.
- burdlî(n), st. n.
- burdin, st. f.
- burdî, st. f.
- int-burdinen, sw. v.
- burdinôn, sw. v.
- burd[h]ref, st. n.
- burdûn, mhd. st. m.
- burestraza
- burg, st. f.
- burgâri, st. m.
- burgeri, st. m.
- burgele, mhd. st. sw. f.
- burgêra, st. f.
- burgerisso, sw. m.
- burggrâvo, sw. m.
- burghalto, sw. m.
- Burghard
- Burgheri, as.
- burghôrî, st. f.
- burghorn
- burgil, st. m.
- burgila, sw. f.
- burgiling, st. m.
- gi-burgilôn, sw. v.
- burgintuom, st. m.
- burgisc, adj.
- burgiscaf, st. f.
- burgisli, st. n. andfrk.
- burgitor, st. n.
- burgkuning, st. m.
- burglîh, adj.
- gi-burglîh, adj.
- burgliut, st. m.
- burglôs, adj.
- burgmûra, st. f.
- burgo, sw. m.
- -burgo, sw. m.
- burgôn1, sw. v.
- burgôn2, sw. v.
- burgreht, st. n.
- burgselida, st. f.
- burgsezzo, sw. m.
- gi-burgscaft, st. f.
- burgstrâza, st. f.
- burgstrît, st. m.
- burgula
- Burgundâri
- Burgundon
- burguuahtâri, st. m.
- burguuahtil, st. m.
- burguueg, st. m.
- Burguuida, as.
- burguuîg, st. m.
- -buri, st. m.
- -buri, adj.
- burî, st. f.
- -burî, st. f.
- gi-burî, st. f.
- -bur(i)a, sw. f.
- -bûrida, st. f.
- gi-burida, st. f.
- gi-bûrida, st. f.
- ir-burida, st. f.
- burien, sw. v.
- burren, sw. v.
- gi-burien, sw. v.
- gi-burren, sw. v.
- ir-burien, sw. v.
- ir-burren, sw. v.
- ubar-burien, sw. v.
- ubar-burren, sw. v.
- ûf-burien, sw. v.
- ûf-burren, sw. v.
- ûf-ir-burien, sw. v.
- ûf-ir-burren, sw. v.
- burgî, st. f.
- gi-burilîh, adj.
- burilôn, sw. v.
- bûrî(n), st. n.
- bûring, st. m.
- -burio, sw. m.
- gi-bûrisc, adj.
- burissa
- bur(is)sa, st. f.
- ir-buritî, st. f.
- gi-buritî(n), st. f.
- gi-buriunga, st. f.
- burlîh, adj.
- gi-bûrlîh, adj.
- burlîhhî, st. f.
- burlîhho, adv.
- burlîhhôn, sw. v.
- burm
- burnekerse
- burnstein, mhd. st. m.
- gi-bûro, sw. m.
- burolang
- burren
- bursa, st. sw.
- gi-bûrscaflîh, adj.
- burssa
- burst, st. n.
- borst, st. n.
- burst, st. f.
- bursta, sw. f.
- borsta, sw. f.
- burstag, adj.
- burstahti, adj.
- burstbein
- burstbenda
- bürste, mhd.
- burstîg, adj.
- burstlappa
- burstlappo
- burstroc
- burt, st. f.
- gi-burt1, st. f.
- gi-burt2, st. f.
- burten, sw. v.
- -burti, adj.
- gi-burti, adj.
- -burtida, st. f.
- burtifadum, st. m.
- burtîg, adj.
- gi-burtîg, adj.
- -burtgî, st. f.
- -burtîgo, adv.
- gi-burt(i)tag, st. m.
- gi-burtitago, sw. m.
- -burtlîh, adj.
- gi-burtlîh, adj.
- gi-burtlîhho, adv.
- gi-burtmuoter, st. f.
- -burto, sw. m.
- -burtsamî, st. f.
- burttag, st. m.
- burzih
- burzil(l)a, sw. f.
- purzil(l)a, sw. f.
- bus-
- bsbm
- buschbm
- busche, mhd. sw. m.
- bush-
- busha
- bushbō
- busihho, sw. m.
- busima
- Busiris
- busc, st. m.
- bosc, st. m.
- bûsc, st. m.
- buskila, sw. f.
- buskillî(n), st. n.
- buskit
- busm
- busoh
- busse
- busse
- bustâri, st. m.
- busz
- buch
- butdun
- butervliege, mhd. f.
- butheling
- butig(i)li, st. n.
- butil, st. m.
- bûtil, st. m.
- Butilingtharpa, as.
- butin, st. f.
- butin(n)a, st. f.
- butin(n)a
- butira, f.
- butirh, st. m.
- but(t)astar, st. n.
- buttele, mnd. sw. f.
- butter
- butticlari
- but(t)igilâri, st. m.
- butto, sw. m.
- buttra
- .. buuga
- buunga
- buuzssan
- bûuua, sw. f.
- bû(uu)an, red. v.
- bû(uu)en, sw. v.
- bi-bûuuan, st. v.
- bi-bûuuen, sw. v.
 burce Gl 3,473,18 s. AWB burzil(l)a sw. f. burchklinga Gl 2,708,24 s. AWB burgiling st. m. burci Gl 3,109,58 s. AWB burzil(l)a sw. f. Burcisara s. Eigennamen. burctraza Gl 3,118,23 s. AWB burgstrâza st. f. burdcraut Gl 3,556,25/26 s. AWB brunnekrût mhd. st. n. burdhaftî st. f. — Graff III, 163. burd-hafti: nom. sg. Gl 1,554,2 (S. Pauli XXV d/82, 9./10. Jh.). das Bebürdetsein, Belastetsein mit etw.: burdhafti zoubar fascinatio [enim nugacitatis obscurat bona, Sap. 4,12] (2 Parallelhss. nur zoubar); b. ist Vok.-Übers. von fascinatio, das etymologisierend an fascis angeschlossen wurde. burdî s. AWB burdin, burdî st. f. [burdian as. sw. v.] s. AWB burten sw. v. burdihaft adj. — Graff III, 163. purda-hafter: nom. sg. m. Gl 2,221,6 (clm 18 550,1, 9. Jh.; z. Fugenvokal vgl. Gröger § 111). eine Bürde, Last tragend, durch, mit etw. schwer belastet: für den an einem Bruch Leidenden gebraucht: ponderosus [vero est, qui turpitudinem non exercet opere, sed tamen ab hac cogitatione continua sine moderamine gravatur in mente, Greg., Cura 1,11 p. 13]. Abl. burdhaftî. burdihhîn st. n., vgl. mhd. Lexer burd; lat. burdo; z. Bildung vgl. Kluge, Stammb.3 § 45. 58 a. burdichin: nom. sg. Gl 3,450,29 (Schlettst.). eigentl. das Maultier, hier für ein kleines Pferd (vgl. dazu auch Diefb. Gl. 84 c s. v. burdus): mannus. |
Home | Impressum | Kontakt
