| - -burtgî, st. f.
- -burtîgo, adv.
- gi-burt(i)tag, st. m.
- gi-burtitago, sw. m.
- -burtlîh, adj.
- gi-burtlîh, adj.
- gi-burtlîhho, adv.
- gi-burtmuoter, st. f.
- -burto, sw. m.
- -burtsamî, st. f.
- burttag, st. m.
- burzih
- burzil(l)a, sw. f.
- purzil(l)a, sw. f.
- bus-
- bsbm
- buschbm
- busche, mhd. sw. m.
- bush-
- busha
- bushbō
- busihho, sw. m.
- busima
- Busiris
- busc, st. m.
- bosc, st. m.
- bûsc, st. m.
- buskila, sw. f.
- buskillî(n), st. n.
- buskit
- busm
- busoh
- busse
- busse
- bustâri, st. m.
- busz
- buch
- butdun
- butervliege, mhd. f.
- butheling
- butig(i)li, st. n.
- butil, st. m.
- bûtil, st. m.
- Butilingtharpa, as.
- butin, st. f.
- butin(n)a, st. f.
- butin(n)a
- butira, f.
- butirh, st. m.
- but(t)astar, st. n.
- buttele, mnd. sw. f.
- butter
- butticlari
- but(t)igilâri, st. m.
- butto, sw. m.
- buttra
- .. buuga
- buunga
- buuzssan
- bûuua, sw. f.
- bû(uu)an, red. v.
- bû(uu)en, sw. v.
- bi-bûuuan, st. v.
- bi-bûuuen, sw. v.
- bû(uu)âri, st. m.
- bû(uu)eri, st. m.
- gi-bû(uu)âri, st. m.
- gi-bû(uu)eri, st. m.
- bwel
- gi-bû(uu)i, st. n.
- gi-bû(uu)ida, st. f.
- buuuihen
- bûuuiling, st. m.
- -bû(uu)o, sw. m.
- bû(uu)unga, st. f.
- -bûz, st. m.?
- buzil
- bûzo, sw. m.
- buzza
- gi-buzzi, st. n.
- bvch
- bvch
- bchan
- bvnaz
- bvrnecrut
- bsm
- bybz
- bylechbuoch
- byonia
- bysemo
- byws
- csa
- ca..
- ca..ā..ca..me
- caantida
- caantunga
- cabolrind
- cābridel
- cabum
- cachern
- cachunsit
- ca clari
- caclereri
- cadā
- cadevize
- cateuizze
- cadim
- cadiuuurti
- cadoinc
- caduadic
- cadungan
- cadus
- caenomia, lat.
- cænsincli
- cafer
- caffa
- cafo
- cafpha
- caganvuef
- cahazza
- cahot
- caiselin
- calamen
- calandre, afrz. f.
- calata
- calce
- calcts
- calcture
- cale
- cals, lat.
- calte
- caluen..
- caluer
- caluwe
- caluwer
- calwa
- calza
- cambri
- cameman
- camf
- canareba
- canbruil
- ancehe
- cancur
- candele, wohl lat.
- cānenswam
- canet
- caniineisc
- caninisc, adj.
- canorita
- canp
- cantpsal
- caohahc
- cap
- cāpahtan
- capanihnot
- capanont
- caparit
- capho
- capitan
- capitit
- capleruzzi
- cappa
- cappare
- capr&
- capr&ta
- capulant
- carazot
- carbopte
- carcabelę
- ċch.
- carchrut
- carfo
- carhcistal
- carioffer
- carnel, afrz. m.
- carouuitha
- carpentariin
- carpo
- car
- cartago
- carter
- carthonel
- casile
- casl&, lat.
- cassul
- casta
- castilbm
- catrauc
- catriffu
- cattengolt
- caucheler
- cauculare
- caudin
- caugrot
- cauotan
- cazc
- cble
- cdolbun
- cechar
| | -burtgî st. f. vgl. AWB furiburtgî st. f.
-burtîgo adv. vgl. AWB furiburtîgo adv.
gi-burt(i)tag st. m., mhd. Lexer geburttac, nhd. geburtstag; mnd. gebōrtsdach; ae. gebyrddæg. — Graff V, 359 f. ge-burt-tages: gen. sg. Gl 5,14,14 (arch. episc. Aug. 6, 11. Jh.); gi-burt-dag-: dass. -es 1,713,38 (Mainz n. sign., 11. Jh.); ge-: dat. sg. -e ebda. (Brüssel 18 725, 9. Jh.). gi-burti-tag-: gen. sg. -es Gl 1,713,37 (Carlsr. Aug. CLXXVIII, 11. Jh.); ge-burte-: dat. sg. -e Nc 697,13 [14,10]. Geburtstag: giburtitages [die autem] natalis [Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, Matth. 14,6] Gl 1,713,37. 5,14,14. geburtdage [die ...] natalis [ebda.] 1,713,38 (s. o.). also darana skein . daz iro dia gota . in iro selbero geburtetage . ih meino an demo si geborn uuard . ze goumo geladete . michela giba gaben nam ipsi Psychae . i. animae natali die dii ad convivium corrogati . multa contulerant Nc 697,13 [14,10]. Abl. giburtitago.
gi-burtitago sw. m. — Graff V, 359. ki-purti-tago: nom. sg. Gl 1,285,11 (Jb-Rd). Geburtstag: [exinde dies tertius] natalicius [Pharaonis erat: qui faciens grande convivium pueris suis, Gen. 40,20].
-burtlîh adj. vgl. gi-, unfirburtlîh adj.
gi-burtlîh adj., mhd. Lexer geburtlich, nhd. gebürtlich; mnl. geboortelijc. — Graff III, 161. gi-purt-lihemo: dat. sg. m. n. Gl 2,424,60 (2 Hss.). — ki-burt-lih-: acc. sg. f. -a Gl 2,736,46; dat. pl. -hem 1,363,61 (Rb); gi-: dass. -en 2,538,43; -lich: Grdf. 535,32 (lat. abl. sg.); gen. sg. f. -]era Npw 118 P, 119; dat. pl. -]in Gl 2,535,2; ge-: nom. sg. m. -]er 4,152,4 (Sal. c); dat. pl. -]en S 342,9. 1) von Geburt, vom Ursprung an, angeboren, ursprünglich, angestammt, Geburts-: gipurtlihemo [precor, optime ductor, praecipe mentem] genitali [in sede sacrari, quam liquerat exsul, Prud., H. ad exequ. def. (X) 167] Gl 2,424,60. 535,32. geburtlicher nativum 4,152,4. ê ir ... zeme heiligen geloube chomot, ... uuarend ir nakket, mit den geburtlichen sunden, fon demo eriste menniskin irwahssenen, iruallene eratis nudi, originalibus ... peccatis ex primo homine pullulantibus obruti S 342,9. gotis ê: einuuedir dera in paradiso gigebenera oda dera giburtlichera oder dera alten Npw 118 P, 119 (Np naturalis); hierher wohl auch: kiburtliha [generabis enim mihi populum] substantialem (Hs. substantivam) [et perfectum, Vitae patr. 460 a] Gl 2,736,46. 2) der Zeugung dienend, geschlechtlich, Geschlechts-: stetim dera erom edo kiburtlihhem [ingressus est (Phinees) post virum Israelitem in lupanar, et perfodit ambos simul, virum scilicet et mulierem in] locis genitalibus [Num. 25,8] Gl 1,363,61. mit giburtlichin [fit caro vivida sermo patris, numine quam rutilante gravis non thalamo ... nec] genialibus [illecebris intemerata puella parit, Prud., H. a. cib. (III) 144] 2,535,2. 538,43. Abl. giburtlîhho.
gi-burtlîhho adv. Verschrieben: gi-burt-laccho: Gl 1,738,3 (Mainz n. sign., 11. Jh.; Steinm. z. St. liest giburtlicho). [Bd. 1, Sp. 1566] der Abstammung, der Herkunft nach: valet hoc ... aliquid oriundo [Randgl. zu: dixit ei Nathanael: A Nazareth potest aliquid boni esse? Dixit ei Philippus: Veni et vide, Joh. 1,46].
gi-burtmuoter st. f. — Graff II, 710. ge-burt-mter: nom. sg. Gl 3,439,53 (Wien 804, 12. Jh.). Gebärmutter: buch wambe geburtmter nabele venter alvus vel uterus vel vulva matrix umbilicus.
-burto sw. m. vgl. ana-, AWB muntburto sw. m.
-burtsamî st. f. vgl. AWB furiburtsamî st. f.
burttag st. m., nhd. (älter) burtstag; ae. byrddæg; vgl. an. burðardagr. — Graff V, 359. burt-tac: acc. sg. Gl 3,413,54 (Hd.). Geburtstag: natalem. Vgl. giburt(i)tag(o) st. sw. m. |
| gi-burtlîh
| | 1) von Geburt, vom Ursprung an, angeboren, ursprünglich, angestammt, Geburts-: gipurtlihemo [precor, optime ductor, praecipe mentem] genitali [in sede sacrari, quam liquerat exsul, Prud., H. ad exequ. def. (X) 167] Gl | | 2) der Zeugung dienend, geschlechtlich, Geschlechts-: stetim dera erom edo kiburtlihhem [ingressus est (Phinees) post virum Israelitem in lupanar, et perfodit ambos simul, virum scilicet et mulierem in] locis |
|