| - kehiginnis
- kehihe
- keho
- kehunkan
- kehursche
- kehuuinge
- keiba
- keiken
- keilla
- keilla
- keimac, st. m.
- keimat, st. f.
- keimata, st. f.
- kein, pron. indef.
- keintunca
- keirtisine
- keisar(-)
- keisarin, st. f.
- keisarling, st. m.
- keisarstuol, st. m.
- keisartuom, st. m. n.
- keisen
- keiserambet, mhd. st. n.
- keislicher
- keislih
- keisor
- keisteo
- keisur, st. m.
- keisor, st. m.
- keisar, st. m.
- keisuring, st. m.
- keisurlîh, adj.
- keisarlîh, adj.
- keisurlîhho, adv.
- keisarlîhho, adv.
- ke..it
- keitunga
- kekanka
- kekankan
- keck-
- kela, sw. f.
- kelaber
- kel(a)berga, st.
- kelabrâto, sw. m.
- kelagirî, st. f.
- kelagirida, st. f.
- kelagîtgî, st. f.
- kel(a)h, st. m.
- kel(u)h, st. m.
- kelahere
- kel(ah)nezzi, st. n.
- kel(a)hoht(i), adj.
- kelastopho, sw. m.
- kelasuht, st. f.
- kelatuoh, st. n.
- kelberîn, mhd. adj.
- kelberskerne, mhd. sw. m.
- kelberskrût, mhd. st. n.
- kelbirga
- kelbrat
- kelca
- kelch
- kelch
- kelcterre
- celdre, ae. f.
- kele
- kelebrât, mhd. st. n.
- kelesuhtegen
- kelewin
- kelg
- kelgirithi, as. st. f.
- kelgîte, mhd. st. f.
- kelh
- kelhoht(i)
- keligini
- kelih, st. m.
- kelihtimpiu..
- kelikas
- kelisa, st. f.
- kelisilîn, st. n.
- kelisinôn, sw. v.
- kelken
- kalkôn
- kelketron
- kella, st. sw. f.
- kellarfaz, st. n.
- kellâri, st. m.
- kelleri, st. m.
- kellenâri, st. m.
- keller(s)hals, mhd. st. m.
- -kelli
- kellilî(n), st. n.
- kello
- kelnezzi
- kelouuiu
- kelsuht
- kelterboum, mhd. st. m.
- kelterhûs
- keltî(n), st. f.
- keltina, st.?
- keltra
- kelua
- keluenezze
- keluera
- kelur, st. m.
- kelura, sw. f.
- keluro, sw. m.
- kelwarc, mhd. st. n.
- kelwerke
- kelzen, sw. v.
- kelzôn, sw. v.
- kelzilîn, st. n.
- kelzota
- kembe, mhd.
- kemben, sw. v.
- kembil, st. m.
- keme
- kem(e)lîn, mhd. st. n.
- kemerlinc
- kemich, mhd. st. m.
- kemin
- keminâta, sw. f.
- kemis, st. f.
- kemotale
- kemphen, sw. v.
- kempfere, mhd. st. m.
- kempho, sw. m.
- kendota
- kenela
- keestotas. a
- kennan, aostndfrk. sw. v.
- bi-kennen, sw. v.
- fora-bi-kennen, sw. v.
- gi-kennen1, sw. v.
- int-kennen, sw. v.
- ir-kennen1, sw. v.
- gi-kennen2, sw. v.
- ir-kennen2, sw. v.
- -kennenti
- bi-kennento, adv.
- bi-kennida, st. f.
- ir-kennida, st. f.
- kennih, st. m.
- kenning, st. m.
- kentil(a)stab, st. m.
- kenula
- kenzil(l)isc, adj.
- kepa..
- kępanont
- ûf-kephen, sw. v.
- kephrambarit
- kep::ien
- kequet
- ker
- kêr, st. m.
- kêra, st. sw. f.
- kera..
- ver-kêrære, mhd. st. m.
- ver-kêrer, mhd. st. m.
- -kêrâri
- kêrauuiggi, st. n.
- kerbela
- kerbila
- kerdern
- kereg
- kêren, sw. v.
- aba-kêren, sw. v.
- ana-kêren, sw. v.
- ana-gi-kêren, sw. v.
- bi-kêren, sw. v.
- thana-kêren, sw. v.
- thana-bi-kêren, sw. v.
- thana-ir-kêren, sw. v.
- thara-kêren
- ver-kêren, mhd. sw. v.
- gagan-, sw. v.
- gegin-kêren, sw. v.
- gi-kêren, sw. v.
- hera-kêren, sw. v.
- hintar-kêren, sw. v.
- hintar-gi-kêren, sw. v.
- ingagan-kêren, sw. v.
- ir-kêren, sw. v.
- missi-kêren
- nidar-bi-kêren, sw. v.
- nidar-gi-kêren, sw. v.
- ubar-kêren, sw. v.
- ûf-kêren, sw. v.
- ûf-gi-kêren, sw. v.
- umbi-kêren, sw. v.
- ûz-kêren, sw. v.
- uuidar(i)-kêren, sw. v.
- uuidar(i)-bi-kêren, sw. v.
- uuidari-gi-kêren, sw. v.
- zuo-kêren, sw. v.
- kerendra
- kêrento, adv.
- kergî(n), st. f.
- -kêrî
- keribes(a)mo, sw. m.
| | kehiginnis, kehihe Npgl 7,10. Gl 4,118,5 s. AWB gihîuuen.
keho Gl 4,197,25 s. AWB kio.
kehunkan S 197,31 s. AWB gi-huggen.
kehursche Np 9,20 s. AWB gi-hursken.
kehuuinge S 200,35 s. AWB gi-thuuingan.
keiba Gl 3,159,2 s. AWB kev(i)a.
keiken S 375,1. 5 s. AWB gangan.
keilla Gl 1,396,11 s. AWB gi-ella.
keilla Gl 2,532,41 s. AWB kella.
keimac st. m. n; vgl. AWB keimat. keimac: nom. sg. Gl 3,681,63 (Berl. Lat. 8° 73, 11. Jh.). 687,40 (Bonn 218, 11. Jh.). 4,207,19 (sem. Trev., 11./12. Jh.; -k). Hierher wohl auch: chemenach: nom. sg. (?) Gl 1,644,59 (M, clm 14745, 14. Jh.; zu e für ei vgl. Schatz, Abair. Gr. § 13 b. c; oder verschr.?). [Bd. 5, Sp. 69] violettfarbenes (?) Leder: chemenach [vestivi te discoloribus, et calceavi te] ianthino (Hs. lantino) [Ez. 16,10] Gl 1,644,59 (9 Hss. loskeshût, 2 keimata, 1 Hs. keimata ł loskeshût, 1 keimat). keimac loski pellis iacinctina pellis rubricata 3,681,63. 687,40. keimak pellis iacinctina [nach Katara S. 163 vielleicht zu: pelles arietum rubricatas, pellesque ianthinas, Ex. 25,5] 4,207,19.
keimat st. f. — Graff IV,399 s. v. cheimata u. chomat(?). cheimat: nom. sg. Gl 3,664,36. 4,145,58 (Sal. c). Hierher vielleicht (so auch Ahd. Gl.-Wb. S. 325) als Verschr. (?): chemenati: dat. sg. Gl 1,644,59 (M, clm 6217, 13./14. Jh.; zu e für ei vgl. Schatz, Abair. Gr. § 13 b. c). — kamenat: nom. sg. (?) Gl 5,10,28 (M, Carlsr. Oen. 1, 14. Jh.). — Hierher vielleicht auch: chomat: nom. sg. Gl 3,649,33 (Wien 804, 12. Jh.; s. u.). chemenach Gl 1,644,59 s. AWB keimac. violettfarbenes (?) Leder: chemenati [vestivi te discoloribus, et calceavi te] ianthino [Ez. 16,10] Gl 1,644,59 (9 Hss. loskeshût, 2 keimata, 1 Hs. keimata ł loskeshût, 1 keimac). 5,10,28 (Hs. lancino). cheimat iantinum 3,664,36. 4,145,58; fraglich bleibt: chomat lantinum (vielleicht für Iantinum) 3,649,33; oder sollte bei chomat an ‘Kummet’ gedacht worden sein, denn es steht zwischen Gll. für landwirtschaftliche Geräte, vgl. dazu Steinm. u Lexer, Hwb. 1,1667. |
| |