| - kelzota
- kembe, mhd.
- kemben, sw. v.
- kembil, st. m.
- keme
- kem(e)lîn, mhd. st. n.
- kemerlinc
- kemich, mhd. st. m.
- kemin
- keminâta, sw. f.
- kemis, st. f.
- kemotale
- kemphen, sw. v.
- kempfere, mhd. st. m.
- kempho, sw. m.
- kendota
- kenela
- keestotas. a
- kennan, aostndfrk. sw. v.
- bi-kennen, sw. v.
- fora-bi-kennen, sw. v.
- gi-kennen1, sw. v.
- int-kennen, sw. v.
- ir-kennen1, sw. v.
- gi-kennen2, sw. v.
- ir-kennen2, sw. v.
- -kennenti
- bi-kennento, adv.
- bi-kennida, st. f.
- ir-kennida, st. f.
- kennih, st. m.
- kenning, st. m.
- kentil(a)stab, st. m.
- kenula
- kenzil(l)isc, adj.
- kepa..
- kępanont
- ûf-kephen, sw. v.
- kephrambarit
- kep::ien
- kequet
- ker
- kêr, st. m.
- kêra, st. sw. f.
- kera..
- ver-kêrære, mhd. st. m.
- ver-kêrer, mhd. st. m.
- -kêrâri
- kêrauuiggi, st. n.
- kerbela
- kerbila
- kerdern
- kereg
- kêren, sw. v.
- aba-kêren, sw. v.
- ana-kêren, sw. v.
- ana-gi-kêren, sw. v.
- bi-kêren, sw. v.
- thana-kêren, sw. v.
- thana-bi-kêren, sw. v.
- thana-ir-kêren, sw. v.
- thara-kêren
- ver-kêren, mhd. sw. v.
- gagan-, sw. v.
- gegin-kêren, sw. v.
- gi-kêren, sw. v.
- hera-kêren, sw. v.
- hintar-kêren, sw. v.
- hintar-gi-kêren, sw. v.
- ingagan-kêren, sw. v.
- ir-kêren, sw. v.
- missi-kêren
- nidar-bi-kêren, sw. v.
- nidar-gi-kêren, sw. v.
- ubar-kêren, sw. v.
- ûf-kêren, sw. v.
- ûf-gi-kêren, sw. v.
- umbi-kêren, sw. v.
- ûz-kêren, sw. v.
- uuidar(i)-kêren, sw. v.
- uuidar(i)-bi-kêren, sw. v.
- uuidari-gi-kêren, sw. v.
- zuo-kêren, sw. v.
- kerendra
- kêrento, adv.
- kergî(n), st. f.
- -kêrî
- keribes(a)mo, sw. m.
- -kêrida
- bi-kêrida, st. f.
- thana-bi-kêrida, st. f.
- gi-kêrida, st. f.
- kerien, sw. v.
- kerren, sw. v.
- gi-kerien, sw. v.
- gi-kerren, sw. v.
- kerilicho
- kerimuuilligin
- ir-kêritî, st. f.
- bi-keriunga, st. f.
- bi-kerrunga, st. f.
- -kêrlîh
- bi-kêrlîh, adj.
- kerlinga
- Kerlingære, mhd. st. m. pl.
- kêrmund(i), adj.
- kêrmundîg, adj.
- kern
- kernaphul, st. m.
- kerndera
- kerngersta, sw. f.
- kernilîn, st. n.
- kerno, sw. m.
- kern, st. m.
- kerno
- -kêro, sw. m.
- keroe
- kerolun
- kerosttiu
- kerpho
- kerran, st. v.
- kerrâri, st. m.
- kerro, sw. m.
- kerrôd, st. m.
- kerrunga, st. f.
- kersa
- kerse
- kertheisin
- kerula, sw. f.
- kêrunga, st. f.
- -kêrunga
- kervil, st. m.
- kervola,, st. m.
- kervilla, st. sw. f.
- kerza, st. sw. f.
- kerzila, st. sw. f.
- kerzilîn, st. n.
- kerzistal, st. n.
- kes, st. n.
- kes..
- kef..
- kescifat
- keselsucht
- kesenaph
- kêsikôkilîn, as. st. n.
- kesilun
- kesrita
- kesten
- kestet
- kestîg, adj.
- kestiga, st. sw. f.
- kestigâta, st. f.
- kestigôn, sw. v.
- gi-kestigôn, sw. v.
- kestigunga, st. f.
- kestilboum, st. m.
- kastalboum, st. m.
- kestilûnboum, st. m.
- kestin(-)
- kestin(n)a, sw.
- kestin(na)boum, st. m.
- kestlenbôm
- kêstlîcha
- ke t
- ketel
- kētelhâke, mnd. sw. m.
- kethe
- ketilari, as. st. m.
- ketile, mhd. st. sw. f.
- ketilkôp, as. st. m.
- ketin(n)a, st. sw. f.
- ketin(ni)lîn, st. n.
- ketinôn, sw. v.
- ketiuage
- ketizit
- ketochen
- ketti, st. n.
- kettilose
- kettiloser
- kettirit
- kettiu
- kettrata
- keturit
- keu-
- ke uartu
- keuhtigote
- keuoorafteme
- keutsa
- keuuel
- kevis
- kevisdôm, as. st. n.
- keuua, sw. f.
- gi-keuuen, sw. v.
- kezzil, st. m.
- kezzil(l)în, st. n.
- kezzî(n), st. n.
- kezzîn, adj.
- kfsuffe
- k fumita
- kh-
| | kelzota Gl 2,72,29 s. AWB gelzôn.
kembe mhd. (sw.?) f. chemphe: nom. sg. Gl 3,586,4 (clm 4583, 13. Jh.). Schuttkarde, Dipsacus silvester L. (vgl. Marzell, Wb. 2,145 ff., bes. 147): lupipecten. Komp. ? wolfkembe mhd.
kemben sw. v., mhd. Lexer kemben, kemmen, nhd. DWB kämmen; as. kembian (s. u.), mnd. mnl. kemmen; ae. cemban; an. kemba. — Graff IV,404 s. vv. kampjan, gikemmit. gikaembit. chemp-: part. prs. nom. pl. m. -enta Gl 1,604,26 (M, 2 Hss.); -ente 27 (M, 4 Hss.); -inta 28 (M); -ent ebda. (M, clm 22201, 12. Jh.; m. Apokope des Endvokals, vgl. Matzel S. 113 f.), zu -p- vgl. a. a. O. S. 116. — kemb-: 1. sg. -iu Gl 2,711,14; gi-: part. prt. -it 497,10 (Sg 292, 11. Jh.; -kb-); -id 583,7 = Wa 97,4/5 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)); -kēmit: dass. 497,10 = Wa 85,3 (Carlsr. S. Petri, 11. Jh.). [Bd. 5, Sp. 88] kämmen: a) allgem.: gikembid [summus sacerdos ... mire infulatus, festa vittis tempora nectens, corona tum] repexus [aurea, Prud., P. Rom. (X) 1014] Gl 2,583,7 = Wa 97,4/5. kembiu pecto. tis [Randgl. zu: Silvia ...] pectebat [... ferum (d. i. den zahmen Hirsch) puroque in fonte lavabat, Verg., A. VII,489] 711,14; b) spez.: hecheln, karden, krempeln (vgl. DWb. V,210. 2009 s. vv. karden, krämpeln): chempenta vuepenta [confundentur (Aegyptii) qui operabantur linum,] pectentes (4 Hss. plectentes) [et] texentes [subtilia, Is. 19,9] Gl 1,604,26. gikemmit wirdit (letzteres nur in 1 Hs.) [ut quaeque est lanugo ferae mollissima tactu,] pectitur (Glosse: ornatur) [Prud., Ham. 293] 2,497,10 = Wa 85,3. Vgl. ? kembil.
? kembil st. m. — Graff IV,404. chembil: nom. sg. Gl 2,380,3 (Florenz XVI,5, 12. oder 13. Jh.). Verstümmelt: ch..la: acc. pl. MGh Poetae Lat. VI,1, p. 9,1 (Innsbr. Fragmente, Gll. 12. Jh.; oder -lo? Vgl. a. a. O.). 1) Stachelhalsband: chembil [in ‘ar’ desinentia Latina (nomina) neutra sunt, ut ... ‘] columbar [’, quod significat genus vinculi, Prisc., Inst. II,150,16] Gl 2,380,3 (vgl. Habel Sp. 68 s. v. collumbar), hierher oder wegen des lat. Lemmas als Verschreibung zu knebil. 2) ? Helmbusch: chembila [vir ... illustris ... vertice distractas suspendit in arbore] cristas [et ventum captans sudorem tersit anhelus, Walth. 960] MGh Poetae Lat. VI,1, p. 9,1.
keme Gl 1,217,34 (K) ist nach Splett, Stud. S. 311 wohl aus sume verderbt; s. sum pron.-adj.
kem(e)lîn mhd. st. n. kemlin: nom. sg. Gl 3,32,41 (Wallerst. I. 2. fol. 21, 13. Jh., clm 4350, 14. Jh., 1 Hs. c-, 1 -æ-). (kleines) Kamel: cemlin (1 Hs. noch quidam dicunt olbente) camelus (andere Hss. olbenta, olbent, olbentin, kamel). Vgl. kamel mhd.
kemerlinc Gl 3,378,47 s. AWB kamarling.
kemich mhd. st. m. (zur Bildung vgl. DWb. V,100 f. s. v. kamin), nhd. dial. bair. (älter) kemich, DWB kömich, kümich Schm. 1,1245; vgl. lat. caminus. Verschrieben: chasmich: nom. sg. Gl 4,186,36 (Wien 1325, 14. Jh.). Ofen: fornax clibanus.
kemin Gl 3,558,5 s. AWB kîmo.
keminâta sw. f., mhd. Lexer kemenâte, nhd. DWB kemenate; as. kemīnāta, -da (Holthausen, As. Wb. S. 41), mnd. kemenâde, mnl. kemenade; aus mlat. caminata. — Graff IV,400. cheminat-: nom. sg. -a Gl 3,10,50 (C). 627,18; acc. sg. -un 2,402,54. 429,42 (2 Hss.). 480,36 (-vn); chemenat-: nom. sg. -a 3,629,25 (2 Hss.); dat. sg. -un Nc 784,10. 802,7 (-â-) [101,13. 120,21]; chæmenata: nom. sg. Gl 2,560,10; kheminatun: nom. pl. 1,256,16 (KRa). kemenade: nom. sg. Gl 3,384,4 (Jd). Verschrieben: keminadu: nom. sg. (?) Gl 2,560,10 (Köln LXXXI, 10. Jh.; zu -d- vgl. Wolf, Glossen S. 59). [Bd. 5, Sp. 89] 1) (heizbares) Gemach, Zimmer, Kemenate: a) allgem.: cheminata keminada Gl 3,10,50. caminata 627,18; b) spez.: Schlaf-, Brautgemach: kheminatun chamara thalami cubicula Gl 1,256,16 (KRa, pruutchamara R). so begonda si eina andera iro diu inchunnen ... unde in iro chemenatun dero vuahto flag adhorta est increpare aliam eius ancillam ... atque intra cubiculum praebebat excubias Nc 784,10 [101,13]. unde so sie sia dar in chemenatun gesahen atque cum conspicerent eam intra cubiculum 802,7 [120,20]; hierher vielleicht: chemenata propalatium (darauf cubiculum, Steinm.) Gl 3,629,25. 2) Verlies: cheminatun [cui vocis (des Märtyrers) instar aemulae conclave reddit] concavum [Prud., P. Vinc. (V) 316, zur Zuordnung vgl. Steinm. Anm. 5; wohl Vok.-Übers., vgl. Kölling, Stud. S. 218 f.] Gl 2,402,54. 480,36. chaemenata conclave [ebda.] 560,10 (1 Hs. dazu noch Randgl. hoc conclaue .i. giuuelui). hola cheminatun [conclave ...] concavum (s. o.) [ebda.] 429,42 (1 Hs. cheminatun hol). 3) Laube (?): kemenade tempa Gl 3,384,4 (vgl. tempe loube .i. umbraculum uel scena Gl 3,660,35). Komp. betti-, brûtikeminâta, kirikkemīnāda as. Vgl. Heyne, Hausalt. 1,90 f. 119.
kemis st. f.; ae. cemes; vgl. afrz. chemise Dict. étym. S. 168, nhd. dial. schweiz. schmisetten (demin.) Schweiz. Id. 9,1022; aus mlat. camis(i)a. — Graff IV,403. chemis: nom. sg. Gl 3,647,46. 663,22; nom. sg. oder pl. (?) 4,113,14 (Sal. a 2, 4 Hss.). Meineke, Ahd. S. 39,394 (Sal. a 2); — kemis: nom. sg. Gl 3,682,7. 4,209,22 (-is); acc. sg. 2,691,68. (Frauen-)Gewand, Überwurf: kemis [mirantur dona Aeneae ...] pallam [-que et pictum croceo velamen acantho, Verg., A. I,711] Gl 2,691,68. chemis peripetasma genus vestis 3,647,46 (Hs. peripectasma). 682,7 (nur peripetasma). cyclade 4,113,14. Meineke, Ahd. S. 39,394. kemis suppar. socius qui aequalis non est. sed paululum inferior. vel supparius (als supparus verstanden). genus vestis Gl 4,209,22 (vgl. Katara S. 179); — weißes Gewand des Priesters: chemis alba Gl 3,663,22. |
| kemben
| | a) allgem.: gikembid [summus sacerdos ... mire infulatus, festa vittis tempora nectens, corona tum] repexus [aurea, Prud., P. Rom. (X) 1014] Gl 2,583,7 = Wa 97,4/5. kembiu pecto. tis | | b) spez.: hecheln, karden, krempeln (vgl. DWb. V,210. 2009 s. vv. karden, krämpeln): chempenta vuepenta [confundentur (Aegyptii) qui operabantur linum,] pectentes (4 Hss. plectentes) [et] texentes [subtilia, Is. | | kembil
| | Verstümmelt: ch..la: acc. pl. MGh Poetae Lat. VI,1, p. 9,1 (Innsbr. Fragmente, Gll. 12. Jh.; oder -lo? Vgl. a. a. O.). | | 1) Stachelhalsband: chembil [in ‘ar’ desinentia Latina (nomina) neutra sunt, ut ... ‘] columbar [’, quod significat genus vinculi, Prisc., Inst. II,150,16] Gl 2,380,3 (vgl. Habel Sp. 68 s. v. collumbar | | 2) ? Helmbusch: chembila [vir ... illustris ... vertice distractas suspendit in arbore] cristas [et ventum captans sudorem tersit anhelus, Walth. 960] MGh Poetae Lat. VI,1, p. 9,1. | | keminâta
| | 1) (heizbares) Gemach, Zimmer, Kemenate: | | | a) allgem.: cheminata keminada Gl 3,10,50. caminata 627,18; | | | b) spez.: Schlaf-, Brautgemach: kheminatun chamara thalami cubicula Gl 1,256,16 (KRa, pruutchamara R). so begonda si eina andera iro diu inchunnen ... unde in iro chemenatun dero vuahto flag adhorta est increpare | | 2) Verlies: cheminatun [cui vocis (des Märtyrers) instar aemulae conclave reddit] concavum [Prud., P. Vinc. (V) 316, zur Zuordnung vgl. Steinm. Anm. 5; wohl Vok.-Übers., vgl. Kölling, Stud. S. 218 | | 3) Laube (?): kemenade tempa Gl 3,384,4 (vgl. tempe loube .i. umbraculum uel scena Gl 3,660,35). |
|