| kidruacit Gl 1,542,56 s. AWB gruozen.
kidrussditha Gl 1,150,18 (K) s. gi-turstida.
kidungani, kiduuangani Gl 1,108,26 (Ra). 281,22 s. AWB gi-thuuunganî.
kiecit s. AWB ezzen.
kieftit Mayer, Glossen S. 15,13 s. AWB heften.
kieindiprusten Gl 1,92,5 (K) s. AWB gi-entibrurten.
kieinnunt Gl 2,109,66 s. AWB gi-einôn. [Bd. 5, Sp. 152]
kieittrit Gl 4,23,75 s. AWB eitarôn.
kiel irithi Wa 70,24 s. AWB kelgirithi as.
kiell9.sida Meineke, Ahd. S. 40,414 s. AWB gi-hellanussida.
kien st. m. n., mhd. kien, nhd. kien m.; as. kēn (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 41), mnd. kên m. oder n.; ae. cén m.; vgl. mnl. kien. — Graff IV,451. Mask.: kine: wohl nom. pl. Gl 2,706,38 (Paris Lat. 9344, 11. Jh.; s. u. 1 b α). Neutr.: chien: nom. pl. Gl 1,507,52 (M); acc. pl. 2,635,39. — kien: nom. pl. Gl 3,261,45 (SH a 2, 2 Hss.). Nicht eindeutig (alle Belege im Nom. Sing.): chen: Gl 1,144,32 (Pa); cheien: 2,502,32 (Zürich C 164, 11. Jh.; z. -eie- statt ie vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 36 Anm. 3, Schatz, Ahd. Gr. § 22); chien: ebda. 713,40. 3,39,17 (3 Hss.). 95,8 (SH A). 713,4. Add. II,97,2. Sprachwiss. 18,105; chion: Gl 1,507,53 (M); chin: Hbr. II,146,13 (SH a 1, Anh.). — ken: Gl 1,144,30 (K). 4,179,6; kien: 3,39,9 (-ye-). 10 (4 Hss.). 95,9 (SH A, 6 Hss., davon 1 Hs. -ye-). 195,63 (SH B). 5,31,17 (Vat. Reg. 251, 9. Jh.; -ye-). BES 6,57,107. Hbr. I,179,124 (SH A); kin: Gl 3,39,18 (14. Jh.; oder Komp. kinuorha? Vgl. Ahd. Gl.-Wb. S. 329, Splett, Ahd. Wb. I,1,454; s. u.). 95,12 (SH A). 5,34,11 (SH A). 1) Kienholz: a) als Brennholz: kyen [gemini fratres adolent dum altaria] taedis [Proba 285] Gl 5,31,17; b) (als Fackel dienender) Kienspan, (Kien-)Fackel: α) als Leuchte: fachla chen liuhtenti fax facula Gl 1,144,32. chien [de ore eius (sc. des Leviathan) lampades procedunt, sicut] tedae (1 Hs. -a) [ignis accensae, Job 41,10] 507,52 (1 Hs. kichena). chien [flamma viget ..., seu] pinus [piceam fert alimoniam, Prud., H. ad inc. luc. (V) 19] 2,502,32. fachulun ł chien taedas [silva alta ministrat, pascunturque ignes nocturni et lumina fundunt, Verg., G. II,431] 635,39; Hochzeitsfackel: kine taedae [Randgl. zu: si non pertaesum thalami] taedae [-que fuisset, ders., A. IV,18] 706,38; β) als Brandfackel, Feuerbrand: chien [ratibus sacris depellere] taedas (Hs. taeda) [Verg., A. IX,109] Gl 2,713,40; c) Glossenwort: kien tedae Gl 3,261,45. 4,179,6 (lat. sg.). 2) Kiefer, Pinus sylvestris (vgl. Marzell, Wb. 3,781 ff.): kyen picea Gl 3,39,9 (1 Hs., 24 Hss. for(a)ha, 1 Hs. fiohta fora(h)a, 1 Hs. tanna). pinus 713,4. Add. II,97,2. BES 6,57,107. Hbr. II,146,13. Sprachwiss. 18,105. kien ł piniboum pinus Gl 3,39,10 (2 Hss., 5 nur kien, 1 Hs. kien fora(h)a zusammengeschr., fora(h)a in vielen Parallelhss. zu dem vorhergehenden Lemma picea; andere Hss. kienboum (10), pînboum ł kienboum, pînboum, for(a)ha, fiuhta, fiohta, tanna). 195,63 (1 Hs. nur pînboum). 5,34,11. Hbr. I,179,124. pinbm uel viechtech uel chien pinus Gl 3,95,8 (andere Hss. pînboum ł fiohta ł kien, pînboum ł kien, pînboum). Vgl. ? gikieni. |