| - kroph, st. m.
- krophilîn, st. n.
- kropho, sw. m.
- kroschela
- krose, mhd. st. n.
- krosel, mhd. st. m.
- -krôsil
- krosila, st. sw.?
- kroskila, st. sw.?
- krostala
- krostila
- krota
- krotenwurz, mhd. st. f.
- krotûntilli, st. m.
- krouuuen
- krouuuil
- krouuuôn, sw. v.
- ? krouuuen, sw. v.
- krudun
- kruft, st. f.
- gruft, st. f.
- krufta,, st. f.
- grufta, sw. f.
- krugula, sw. f.
- zisamane-krûhhen, sw. v.
- krûka, as. sw. f.
- crúce, ae. sw. f.
- krucka, st. f.
- krul, mhd. st. m.
- krulbast, st. m. n.
- krumb, adj.
- gi-krumb, adj.
- krumbein, mhd. st. n.
- krumben, sw. v.
- gi-krumben, sw. v.
- krumbî, st. f.
- krumbilingûn, adv.
- krumb(i)nâsi
- umbi-krummôn, sw. v.
- kruog, st. m.
- kruogfaro, adj.
- kruogo, sw. m.
- krüp(p)el, mhd. st. m.
- krüp(p)elen, mhd. sw. v.
- crús, ae. st. f.
- krûsa, sw. f.
- krûseht, mhd. adj.
- krûsel, mhd. st. m.
- krûselîn, mhd. st. n.
- krusina
- krûsminze, mhd. sw. f.
- kruspil, st. m.
- krusta, sw. f.
- krustala, sw. f.
- krustila, sw. f.
- krustula, sw. f.
- krostala, sw. f.
- krostila, sw. f.
- krusti, st. n.
- gi-krusti, st. n.
- krustila
- krustilîn1, st. n.
- krustilîn2, st. n.
- krustula
- krût, st. n.
- ..krut
- krûtolîh, Subst.
- krûzewika, as. sw. f.
- krûzi, st. n.
- krûzigôn
- gi-krûzigôn, sw. v.
- krûzigunga, st. f.
- krûzikind, st. n.
- krûzitraht, st. f.
- krûzôn, sw. v.
- k..si..k..o..bat
- ks un
- ku-
- ku-
- kual&
- kubêbe, mhd. sw. f.
- kuberturi, st. n.
- -kubilîn
- kubilo, sw. m.
- kubirra
- kubisa, st. f.
- kubisi, st. n.
- kuburra, sw. f.
- kubirra, sw. f.
- kuche, mhd.
- kuchelîn, mhd. st. n.
- küchenmeister, mhd. st. m.
- kucilot
- kcul
- far-kūth, aostndfrk.
- kudel, as. st. m.
- kudisin
- kuerna
- küesehster, mhd. st. m.
- kufen
- kufferîn
- kugula, sw. f.
- kugulkozzo, sw. m.
- kugulkozza, st. sw.?
- kuhhamar
- kuhhil, st. f.
- kuhhîn, st. f.
- kuhhina, st. sw. f.
- kuhhinkneht, st. m.
- kuhma, st. sw. f.
- kohma, st. sw. f.
- kuhmâri, st. m.
- kuhhamar, st. m.
- kuhmo, sw. m.
- kucke, mhd. sw. m.
- gucke, mhd. sw. m.
- kucker, mhd. st. m.
- gugger, mhd. st. m.
- kuk(k)uc, st. m.
- gug(g)ug, st. m.
- kûlhoubit, st. n.
- kullantar
- kolinder
- koller
- k u lt
- kûma, st. f.
- kuman
- kumbalboro, sw. m.
- kumbar(r)a, sw. st. f.
- kume
- kûmen, sw. v.
- kûmôn, sw. v.
- bi-kûmen, sw. v.
- ir-kûmen, sw. v.
- kumft, st. f.
- kumftîg, adj.
- kumftgî, st. f.
- kûmida, st. f.
- kûmîg, adj.
- kûmgên, sw. v.
- kûmgî, st. f.
- kumih, st. m.
- kumil, st. m.
- kumîn, st. n.
- kumistadal, st. m.
- kumistuodal, st. m.
- kûmo, adv.
- kûmôn
- kumpel
- kumph, st. m.
- kumphil, st. m.
- kumpost, st. m.
- kompost, st. m.
- kumtum
- kûmunga, st. f.
- -kuna(c)h
- kunauuid, st. f.
- kund1, adj.
- kundi1, adj.
- kunt?, Verbaladj.
- -kund2
- gi-kund, st. m. n.
- -kunda, st. f.
- -kunda, sw. f.
- -kundalîh
- kundâra, sw. (st.?) f.
- kundâri, st. m.
- kunden
- kundôn
- bi-kunden, sw. v.
- bifora-kunden, sw. v.
- thuruh-kunden, sw. v.
- far-kunden, aostndfrk. sw. v.
- fora-kunden, sw. v.
- fora-gi-kunden, sw. v.
- fram-kunden
- gi-kunden, sw. v.
- gi-kundôn, sw. v.
- ir-kunden, sw. v.
- uuidar-kunden, sw. v.
- zuo-kunden, sw. v.
- -kundenti
- -kundentlîh
- kundhaft, adj.
- kundi1
- -kundi1, adj.
- -kundi2, adj.
- -kundi, st. n.
- -kundî1, st. f.
- -kundî2, st. f.
- kundida, st. f.
- gi-kundida, st. f.
- -kundida1
- -kundida2
- -kundîg
- kundigen, andfrk. sw. v.
- kündic, mhd. adj.
- -kundlîh1
- -kundlîh2
- kundlîhho, adv.
| | kroph st. m., mhd. Lexer kropf, Lexer kroph, nhd. DWB kropf; as. kropp (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 43), mnd. krop, mnl. crop; ae. cropp; an. kroppr. — Graff IV,598. [Bd. 5, Sp. 431] chroph: nom. sg. Gl 3,71,25 (SH A). 287,43 (SH b). 328,3 (SH f). 4,99,15 (Sal. a 1, 3 Hss.). 192,31 (2 Hss.); acc. sg. 1,346,7 (M, 3 Hss.). 4,256,9 (M); chropf: nom. sg. 3,71,26 (SH A). 258,31 (SH a 2, 2 Hss.); acc. sg. 1,341,18 (chrfopf, f für francisce); acc. pl. -]a ZfdA. 72,208; chrof: nom. sg. Gl 2,506,10 (lat. acc. pl.). 536,4. Thies, Kölner Hs. S. 185,4 (SH; zu -f vgl. Thies S. 45); acc. sg. Gl 1,346,7 (M, 2 Hss.); chrofh: dass. 341,19 (Sg 295, 9. Jh.); chroft: dass. ebda. (Sg 9, 9. Jh.). croph: nom. sg. Gl 1,340,11 (Sg 283, 9. Jh.). 346,9 (M, 3 Hss., vgl. Gl 5,90,24). 458,60 = Wa 76,29. 3,71,25 (SH A, 3 Hss.). 178,2 (SH B). 309,32 (SH d). 347,20 (SH g, 3 Hss.). 429,16. 4,99,14 (Sal. a 1, 2 Hss., 1 mal in 2 Teilen). 255,1. Hbr. I,128,180 (SH A); cropf: dass. Gl 1,458,61 (Sg 292, 11. Jh.; k-). 3,287,43 (SH b). 346,24 (SH g, 3 Hss.); crobh: dass. 71,26 (SH A, Eins. 171, 12. Jh.; Hs. -b; zur möglichen Konsonantenschwächung vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 131 Anm. 1;⊢ wohl Korr. für c); crof: dass. 2,506,10 (lat. acc. pl.). 3,430,3. 510,49. Thies, Kölner Hs. S. 187,2 (SH); acc. sg. Gl 1,341,18 (2 Hss., darunter S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); croft: nom. sg. 3,291,20 (SH b). — crop: nom. sg. Gl 3,52,25. 71,27 (SH A, Darmst. 6, 12. Jh.; k-). 4,211,7 (sem. Trev., 11./12. Jh.); acc. sg. 1,340,1 (Paris Lat. 2685, 10. Jh.; vgl. Leydecker S. 33 f., nach Schreiber, Glossen S. 195 ae.). 11 (Carlsr. Aug. CCXXXI, 10. Jh.; vgl. Leydecker S. 37; Hs. cropf., zu f für francisce vgl. Frank, Hss. S. 51 Anm. 4). Verschrieben: crapf: nom. sg. Gl 3,291,19 (SH b; kaum a für o, vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 32 Anm. 6); hierher wohl auch (oder Metathese?): chorph: acc. sg.? 1,346,9 (M, 12. Jh.). 1) äußere Geschwulst am Hals des Menschen, Auswuchs, Kropf (vgl. Höfler, Krankheitsn. S. 334): chrop struma Gl 3,52,25. 71,25 (im Abschn. De membris hominis; 1 Hs. kropho). Hbr. I,128,180. Gl 3,178,2. 287,43 (1 Hs. kel(a)h ł kroph). 429,16. 4,192,31 (1 Hs. struma inflatio colli). struma uł gippus 3,328,3. struma guttur tumidum 346,24. chelch (ł) chropf struma 258,31. 309,32. 4,99,14 (4 Hss. nur kroph, 4 nur kel(a)h). Thies, Kölner Hs. S. 185,4. tuber ł struma Gl 3,430,3. vesica blatera ł struma croph 347,20; — bildl.: von den Beulen des Neides: chrof [quid invidorum pectorum] strumas [retexam turgidas, quid purulenta et livida malignitatum vulnera? Prud., P. Laur. (II) 258] Gl 2,506,10 (1 Hs. noch Randgl. chelcha tumores). ZfdA. 72,208. chrof struma [ebda.] Gl 2,536,4. 2) Kropf, Vormagen der Vögel: crop ł bledran vesiculam [vero gutturis, et plumas proiiciet prope altare (beim Opfer), Lev. 1,16] Gl 1,340,1, z. gl. St. crop vesicula 11. 341,18 (vesiculam; 1 Hs. krophilîn). 346,7 (vesica(m); 2 Hss. kroph ł blât(a)ra, 1 Hs. kropho). 4,255,1 (vessicula). 256,9 (vesicam). crop vesicula gutturis 211,7; hierzu vielleicht auch: blater ł crapf vesica 3,291,19 (1 Hs. nur blât(a)ra). crof vesica Thies, Kölner Hs. S. 187,2. 3) kleiner Bauch als Schwellung: crof ventriculus Gl 3,510,49. 4) übertr.: Haufen (von etw.): croph [donec venundaretur caput asini octoginta argenteis, et quarta pars] cabi stercoris columbarum (Hs. coł) [quinque argenteis, 4. Reg. 6,25] Gl 1,458,60 = Wa 76,29. Komp. tûbenkropf mhd.; Abl. krophilîn; vgl. AWB krüp(p)el mhd. Vgl. kropho. [Bd. 5, Sp. 432]
krophilîn st. n., mhd. Lexer kröpfelîn, nhd. DWB kröpflein. chrophilin: acc. sg.? Gl 1,341,20 (Innsbr. 711, 13. Jh.; Hs. chrophi,lin). kleiner Kropf, Vormagen der Vögel: chrophilin vesiculam (Hs. -lum) [vero gutturis, et plumas proiiciet prope altare (beim Opfer), Lev. 1,16] (5 Hss. kroph).
kropho sw. m.; ae. croppa. chrophe: nom. sg. Gl 1,346,8 (M, 13. Jh.; lat. acc.); chropfe: dass. 3,71,27 (SH A, 13. Jh.). — crofpho: nom. sg. Gl 5,40,9 (Vat. Reg. 1143, 11. Jh.; zu -fph- vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 131 Anm. 1). 1) äußere Geschwulst am Hals des Menschen, Auswuchs, Kropf: chropfe struma Gl 3,71,27 (im Abschn. De membris hominis; 7 Hss. kroph). 2) Kropf, Vormagen der Vögel: chrophe vesiculam (Hs. vesicam) [vero gutturis, et plumas proiiciet prope altare (beim Opfer), Lev. 1,16] Gl 1,346,8 (8 Hss. kroph, 2 kroph ł blât(a)ra). 3) knollige Zwiebel (vgl. Splett, Ahd. Wb. I,1,488, DWb. V,2398 s. v. kropf): crofpho acitelum (wohl für acidula, vgl. Mlat. Wb. I,117) Gl 5,40,9 (unter Kräutern). Komp. kôlkroppe mnd.
kroschela Gl 3,72,26 s. AWB kroskila.
? krose mhd. st. n., frühnhd. Lexer kros, krös n.? (vgl. DWb. V,2405), nhd. dial. schweiz. chrs n. Schweiz. Id. 3,859 f. — Graff IV,616. chrose: nom. sg. Gl 3,616,44 (Wien 804, 14./15. Jh.). Gebäck, Krapfen (?): frixum (zur Bed. vgl. Heyne, Hausalt. 2,277; davor chraphe, chvchelin, phanchche, danach weke).
krosel mhd. st. m. (st. sw.?) f. (vgl. krosila), frühnhd. krosel (vgl. DWb. V,2408 u. 2411 s. v. krossel); as. krôsil st. m. (vgl. Gallée, Vorstud. S. 185, s. u.). — Graff IV,617 s. v. crospel. crosel: nom. sg. Gl 1,511,43 (Jd). 3,362,47 (Jd). Knorpel(-masse): crosel [ossa eius (des Nilpferdes) velut fistulae aeris,] cartilago [illius quasi laminae ferreae, Job 40,13] Gl 1,511,43. crosel kartilago 3,362,47. Vgl. krosila, kroskila, kruspil, krustala, krostala, krustilîn2, knoster as.
-krôsil vgl. smerokrôsil as.
krosila (st. sw.?) f., mhd. Lexer krosel m. f.; as. krôsla sw. f. (vgl. Gallée, Vorstud. S. 185, s. u.), mnd. krsel(e), mnl. crosel. crosela: nom. sg. Gl 3,434,43 (Schlettst., 12. Jh.). Hbr. I,130,203 (SH A, Erl. 396, 13. Jh.); crozla: dass. Gl 3,432,4 (sem. Trev., 11./12. Jh.). Knorpel(-masse): crozla cartilagines (Hs. cartillago) [, ossa mollia, et sine medulla, Is., Et. XI,1,88] Gl 3,432,4; — Knorpel am Brustbein (?): crosela ł prustlefil kartilago Gl 3,434,43. cartilago brustleffel vel crosela dictę quod leni attritu carent dolore dum flectuntur [Hbr. I,130,203] Hbr. I,130,203. Komp. nase-, ôrkrosel mhd. Vgl. kroskila, kruspil, krustala, krostala, krustilîn2, krosel mhd., knoster as.
kroskila (st. sw.?) f. (vgl. DWb. V,2408 s. v. krosel). kroschela: nom. sg. Gl 3,72,26 (SH A, Darmst. 6, 12. Jh.). [Bd. 5, Sp. 433] Knorpel am Brustbein (?): cartilago (6 Hss. brustleffil, 1 Hs. brustleffil ł krostila). Vgl. krosila, kruspil, krustala, krostala, krustilîn2, krosel mhd., knoster as.
krostala, krostila s. AWB krustala.
krota s. AWB kreta. |
| kroph
| | 1) äußere Geschwulst am Hals des Menschen, Auswuchs, Kropf (vgl. Höfler, Krankheitsn. S. 334): chrop struma Gl 3,52,25. 71,25 (im Abschn. De membris hominis; 1 Hs. kropho). Hbr. I,128,180. Gl 3,178,2. 287,43 ( | | 2) Kropf, Vormagen der Vögel: crop ł bledran vesiculam [vero gutturis, et plumas proiiciet prope altare (beim Opfer), Lev. 1,16] Gl 1,340,1, z. gl. St. crop vesicula 11. 341,18 | | 3) kleiner Bauch als Schwellung: crof ventriculus Gl 3,510,49. | | 4) übertr.: Haufen (von etw.): croph [donec venundaretur caput asini octoginta argenteis, et quarta pars] cabi stercoris columbarum (Hs. coł) [quinque argenteis, 4. Reg. 6,25] Gl 1,458,60 = Wa 76,29. | | kropho
| | 1) äußere Geschwulst am Hals des Menschen, Auswuchs, Kropf: chropfe struma Gl 3,71,27 (im Abschn. De membris hominis; 7 Hss. kroph). | | 2) Kropf, Vormagen der Vögel: chrophe vesiculam (Hs. vesicam) [vero gutturis, et plumas proiiciet prope altare (beim Opfer), Lev. 1,16] Gl 1,346,8 (8 Hss. kroph, 2 kroph ł blât(a)ra). | | 3) knollige Zwiebel (vgl. Splett, Ahd. Wb. I,1,488, DWb. V,2398 s. v. kropf): crofpho acitelum (wohl für acidula, vgl. Mlat. Wb. I,117) Gl 5,40,9 (unter Kräutern). |
|