| - krouuuil
- krouuuôn, sw. v.
- ? krouuuen, sw. v.
- krudun
- kruft, st. f.
- gruft, st. f.
- krufta,, st. f.
- grufta, sw. f.
- krugula, sw. f.
- zisamane-krûhhen, sw. v.
- krûka, as. sw. f.
- crúce, ae. sw. f.
- krucka, st. f.
- krul, mhd. st. m.
- krulbast, st. m. n.
- krumb, adj.
- gi-krumb, adj.
- krumbein, mhd. st. n.
- krumben, sw. v.
- gi-krumben, sw. v.
- krumbî, st. f.
- krumbilingûn, adv.
- krumb(i)nâsi
- umbi-krummôn, sw. v.
- kruog, st. m.
- kruogfaro, adj.
- kruogo, sw. m.
- krüp(p)el, mhd. st. m.
- krüp(p)elen, mhd. sw. v.
- crús, ae. st. f.
- krûsa, sw. f.
- krûseht, mhd. adj.
- krûsel, mhd. st. m.
- krûselîn, mhd. st. n.
- krusina
- krûsminze, mhd. sw. f.
- kruspil, st. m.
- krusta, sw. f.
- krustala, sw. f.
- krustila, sw. f.
- krustula, sw. f.
- krostala, sw. f.
- krostila, sw. f.
- krusti, st. n.
- gi-krusti, st. n.
- krustila
- krustilîn1, st. n.
- krustilîn2, st. n.
- krustula
- krût, st. n.
- ..krut
- krûtolîh, Subst.
- krûzewika, as. sw. f.
- krûzi, st. n.
- krûzigôn
- gi-krûzigôn, sw. v.
- krûzigunga, st. f.
- krûzikind, st. n.
- krûzitraht, st. f.
- krûzôn, sw. v.
- k..si..k..o..bat
- ks un
- ku-
- ku-
- kual&
- kubêbe, mhd. sw. f.
- kuberturi, st. n.
- -kubilîn
- kubilo, sw. m.
- kubirra
- kubisa, st. f.
- kubisi, st. n.
- kuburra, sw. f.
- kubirra, sw. f.
- kuche, mhd.
- kuchelîn, mhd. st. n.
- küchenmeister, mhd. st. m.
- kucilot
- kcul
- far-kūth, aostndfrk.
- kudel, as. st. m.
- kudisin
- kuerna
- küesehster, mhd. st. m.
- kufen
- kufferîn
- kugula, sw. f.
- kugulkozzo, sw. m.
- kugulkozza, st. sw.?
- kuhhamar
- kuhhil, st. f.
- kuhhîn, st. f.
- kuhhina, st. sw. f.
- kuhhinkneht, st. m.
- kuhma, st. sw. f.
- kohma, st. sw. f.
- kuhmâri, st. m.
- kuhhamar, st. m.
- kuhmo, sw. m.
- kucke, mhd. sw. m.
- gucke, mhd. sw. m.
- kucker, mhd. st. m.
- gugger, mhd. st. m.
- kuk(k)uc, st. m.
- gug(g)ug, st. m.
- kûlhoubit, st. n.
- kullantar
- kolinder
- koller
- k u lt
- kûma, st. f.
- kuman
- kumbalboro, sw. m.
- kumbar(r)a, sw. st. f.
- kume
- kûmen, sw. v.
- kûmôn, sw. v.
- bi-kûmen, sw. v.
- ir-kûmen, sw. v.
- kumft, st. f.
- kumftîg, adj.
- kumftgî, st. f.
- kûmida, st. f.
- kûmîg, adj.
- kûmgên, sw. v.
- kûmgî, st. f.
- kumih, st. m.
- kumil, st. m.
- kumîn, st. n.
- kumistadal, st. m.
- kumistuodal, st. m.
- kûmo, adv.
- kûmôn
- kumpel
- kumph, st. m.
- kumphil, st. m.
- kumpost, st. m.
- kompost, st. m.
- kumtum
- kûmunga, st. f.
- -kuna(c)h
- kunauuid, st. f.
- kund1, adj.
- kundi1, adj.
- kunt?, Verbaladj.
- -kund2
- gi-kund, st. m. n.
- -kunda, st. f.
- -kunda, sw. f.
- -kundalîh
- kundâra, sw. (st.?) f.
- kundâri, st. m.
- kunden
- kundôn
- bi-kunden, sw. v.
- bifora-kunden, sw. v.
- thuruh-kunden, sw. v.
- far-kunden, aostndfrk. sw. v.
- fora-kunden, sw. v.
- fora-gi-kunden, sw. v.
- fram-kunden
- gi-kunden, sw. v.
- gi-kundôn, sw. v.
- ir-kunden, sw. v.
- uuidar-kunden, sw. v.
- zuo-kunden, sw. v.
- -kundenti
- -kundentlîh
- kundhaft, adj.
- kundi1
- -kundi1, adj.
- -kundi2, adj.
- -kundi, st. n.
- -kundî1, st. f.
- -kundî2, st. f.
- kundida, st. f.
- gi-kundida, st. f.
- -kundida1
- -kundida2
- -kundîg
- kundigen, andfrk. sw. v.
- kündic, mhd. adj.
- -kundlîh1
- -kundlîh2
- kundlîhho, adv.
- kundname, mhd. sw. m.
- kundnessî, st. f.
- kundo, sw. m.
- kundo
- kundôn
- -kundôn
- ana-kundôn, sw. v.
- kuneg-
- kunegolin
- kunele
- kunfruotta
- kunft
- kunftino
- kung-
- küng-
| | krouuuil s. AWB kreuuil.
krouuuôn, ? krouuuen sw. v., mhd. Lexer krouwen, krowen, nhd. DWB krauen; mnl. crauwen; afries. -krawa. — Graff IV,585, vgl. IV,244 s. v. garawjan. chruuota: 3. sg. prt. Gl 2,394,51 (zur Glossierung vgl. Steinm. und s. u.; chroo: 2. sg. imp. 510,10. karauuit: 3. sg. Gl 1,254,5 (K; zur Form vgl. Splett, Stud. S. 379 u. die dort angegebene Lit.). chrowe: 1. sg. Gl 3,256,5 (SH a 2). — crowo: 1. sg. Gl 3,256,4 (SH a 2). (auf-, zer-)kratzen: stechot stunkit karauuit khizilod zuuankod stimulat incitat (Hs. incidat) titillat imittit Gl 1,254,5 (zur Glossierung vgl. Splett a. a. O.). reiz (Gl. von anderer Hand) chrazot reizonten chruuota (Gl. von anderer Hand) [(lictor inpius)] charaxat (Glosse: scribit: charaxo Graece est scribo; inde charaxavit, id est scripsit) [ambas ungulis] scribentibus [genas cruentis et secat faciem notis, Prud., P. Rom. (X) 557] 2,394,51 (Graff IV,585 korr. in chrouuontan zu scribentibus). chroo [carnifex ..., concide,] carpe [fomitem peccaminum ..., ut resecto debilis carnis situ ... mens ... nec gestet ultra, quod tyrannus amputet, ebda. 517] 510,10. refrico. itero. ł ribo. ł crowo 3,256,4. Abl. krouuuil; vgl. AWB kreuuilôn.
krudun Gl 2,242,26 s. AWB [h]rûda.
kruft, gruft st. f., krufta, grufta sw. f., mhd. kruft, gruft st. f., nhd. gruft, (älter auch) kruft; mnd. kruft, krucht, mnl. crocht(e), crofte, crucht, cruft; ae. cruft m. (?) f.; zum Nebeneinander der Ansätze mit k- u. g- vgl. Pfeifer, Et. Wb.2 S. 483, Kluge, Et. Wb.24 S. 376, zur möglichen Entlehnung aus lat. crypta vgl. bes. Frings, Germ. Rom. II,200 ff. — Graff IV,309 s. v. gruft. Wegen der Schwierigkeit einer eindeutigen Zuordnung der Belege zu einer Ansatzform mit k- oder g- (vgl. Frings a. a. O. S. 201) wurden die Formen nach ihrer anlautenden Schreibung mit ch-, k- (c-) u. g- aufgeführt. Späte Belege unter den starken Feminina können infolge Endungsabfalls auch auf die schwachen zurückgehen. Stark: chruft: nom. sg. Gl 4,226,5 (2 Hss., darunter Sg 299, 9. Jh.). — cruft: nom. sg. Gl 2,438,43. 735,27. 3,230,4 (SH a 2, 2 Hss., 1 Hs. -v-). 270,1 (SH b, 2 Hss., 1 Hs. -v-). 296,36 (SH d). 313,57 (SH e). Stricker II,48,21 [Bd. 5, Sp. 434] (SH). T 135,23; acc. sg. -] 117,3; nom. pl. -]e Gl 3,417,60 [HD 2,379]. gruft: nom. sg. Gl 1,633,48 (M). 2,438,43. 3,230,5 (SH a 2, 2 Hss.). 331,23 (SH g, 3 Hss.). 4,50,40 (Sal. a 1, 6 Hss.). 138,43 (Sal. c). 185,7; giruft: dass. 2,393,33; girupht: dass. 4,169,47 (Sal. d); gruf: dass. 3,270,2 (SH b). Schwach: chrufta: nom. sg. Gl 4,50,42 (Sal. a 1). — kruft-: nom. sg. -a Gl 3,180,70 (SH B); acc. sg. -ū 1,297,48 (Paris Lat. 2685, 10. Jh.; c-); crufda: nom. sg. 3,230,4 (SH a 2); cruftda: dass. 394,15 (Hildeg.). grufda: nom. sg. Gl 4,50,43 (Sal. a 1). Verschrieben: churt: nom. sg. Gl 3,313,57 (SH e; -t evtl. aus f korr.); crust: dass. 2,438,43; grust: dass. 3,360,54 (l. gruft, Steinm.). — crusta: nom. sg. Thies, Kölner Hs. S. 162,22 (SH). chruchta Gl 4,50,42 (Sal. a 1, Prag, mus. Bohem., 13. Jh.) ist als tschechisch ausgewiesen; cruua 43 s. unter AWB gruoba. 1) Höhle, Grotte, unterirdisches Gewölbe: gruft [sume lapides grandes ... et abscondes eos in] crypta [, quae est sub muro latericio in porta domus pharaonis in Taphnis, Jer. 43,9] Gl 1,633,48. ir tatut iz (das Gotteshaus) thiobo cruft vos ... fecistis eam speluncam latronum T 117,3; als Begräbnisstätte, Gruft: giruft [haud procul extremo culta ad pomeria vallo mersa latebrosis] crypta [patet foveis. Huius in occultum gradibus via prona reflexis ire per anfractus luce latente docet, Prud., P. Hipp. (XI) 154] Gl 2,393,33. 438,43. ther heilant ... quam ci themo grabe; uuas thar cruft, inti stein uuas gisezzit ubar sia venit ad monumentum; erat autem spelunca T 135,23; — in einem Bilde: thuruch cruftun [quasi] per cryptam [ambulans, rarum desuper lumen aspicerem, impegi novissime in Danielem, Dan., Praef.] Gl 1,297,48. 2) Krypta (einer Kirche): cruft [zu: introeunte quodam fratre, et vidente quia vinum acciperent, fugit in] crypta [, oder zu: quae] crypta [cecidit, oder zu: non reaedificabitur] crypta [haec, oder zu: propter calicem vini cecidit] crypta [in Scithi, Vitae patr. p. 571b] Gl 2,735,27. krufta cripta 3,180,70 (im Abschn. De sacris aedificiis; hinter altere, gradi). sanccivia cripta 394,15. crufte criptae [vgl. criptae sub terra constructae, HD 2,379] 417,60 (vgl. Jb. Ph. 22,76) [HD 2,379]; hierher wohl auch: cruft crypta 296,36. 313,57. 331,23. Stricker II,48,21. Thies, Kölner Hs. S. 162,22. 3) Glossenwort: crufda cripta spelunca [Hbr. II,219,180] Gl 3,230,4. 270,1 (1 Hs. ohne spelunca, vgl. 2). cripta 360,54. 4,50,40 (4 Hss. noch spelunca, 1 Hs. gruoba). 138,43. 169,47. cripta specus et oratorium 185,7 (vgl. 1 u. 2). cripta est quod theotisce chruft dicitur 226,5.
krugula sw. f., nhd. dial. bair. DWB krugel Schm. 1,1367; vgl. mhd. Lexer krüegelîn. — Graff IV,590. Alle Belege im Nom. Sg. chrugula: Gl 3,157,42 (SH A). — crug-ula: Gl 2,245,11 (Sg 299, 9. Jh.). 246,51. 3,157,42 (SH A). 644,41. 5,30,34. 45,44 (-); -ela: 3,157,43 (SH A); -ele: ebda. (SH A); krugila: ebda. (SH A); krogola: 214,63 (SH B). Verschrieben: kugela: Hbr. I,343,427 (SH A). (großes) Gefäß, Krug, Topf: aripedica a tribus pedibus dicitur .i. cucuma siue crugula [zu: antiquus hostis a mulomedici specie obviam factus est, cornu et] tripedicam [ferens, Greg., Dial. 2,30 p. 261] Gl 2,245,11. 246,51. chrugula curuca 3,157,42 (im Abschn. De vasis [Bd. 5, Sp. 435] potatoriis). 214,63 (im Abschn. De vasis). 5,45,44. Hbr. I,343,427. crugula cucuma Gl 3,644,41. crugula [rubrumque amplexa catinum cauda natat thynni, tumet alba] fidelia [vino, Pers. 5,183] 5,30,34. Vgl. DWb. V,2431.
zisamane-krûhhen sw. v.; vgl. mhd. krûchen (Findebuch, S. 210), nhd. DWB krauchen. cesamene-kechruchit: part. prt. Thoma, Glossen S. 19,13 (S. Mihiel BM 25, 10. oder 11. Jh.; vgl. Riecke, jan-Verben S. 581). im Part. Praet.: zusammengeschrumpft, abgemagert: cesamene kechruchit cesamene kesmogene erhungerta fone magiri [aliae (boves) quoque septem emergebant de flumine, foedae] confectaeque (tenues) macie [Comm. in Gen. = Gen. 41,3] (vgl. Meineke, Stud. S. 194 f.).
[krûka as. sw. f., crúce ae. sw. f.; mnd. krûke, mnl. cruke; mhd. Lexer kruke, nhd. DWB kruke; afries. krocha; an. krukka; vgl. ae. crocca m.; vgl. auch mhd. Lexer krûche, nhd. dial. schles. DWB krauche Schles. Wb. 2,726. cruka: nom. sg. Gl 3,718,12; crukon: acc. pl. Wa 21,6. 12. 15. 20. cryce: nom. sg. Gl 1,382,5 (Carlsr. Aug. CXXXV, 10. Jh.). (irdenes) Gefäß, Kruke: lagoena cryce lapidea [zu: dedit tubas in manibus eorum] lagenas [-que vacuas ac lampades in medio lagenarum, Jud. 7,16] Gl 1,382,5 (1 Hs. croc). cruka cabuca ł idria 3,718,12 (die Gl. zwischen Gefäßbezeichnungen; lat. cambuca wird sonst mit krucka übersetzt, wurden hier beide dt. Wörter zusammengeworfen, so Steinm., oder liegt die Bed. ‘Behälter’ von cambuca vor, vgl. Mlat. Wb. II,107,67 ff.?). ende uiarhteg bikera. ende usero herino misso tua crukon Wa 21,6; ferner: 12. 15. 20. Vgl. kruog, crocca ae.]
krucka st. f., mhd. Lexer krücke, Lexer krucke sw. st. f.; as. krukka (s. u.), mnd. krücke f., krük, kruck f. m., mnl. crucke; ae. cricc, crycc f.; vgl. an. krókr m., krækill m. — Graff IV,591. chruckia: nom. sg. Gl 1,200,13 (Ra); chruch:a: dass. ebda. (R; eher e als o rad., vgl. Splett, Sam.-Stud. S. 14). — kruhkhe: nom. sg. Gl 1,200,13 (K); kruck-: dass. -a 2,624,3 (2 Hss.) = Wa 87,20. 4. 4,198,23. Ahd. I,572,40 (crucca); -e Gl 3,384,59 (Jd; c-); acc. sg. -a 2,698,9 (-cc-); kruche: nom. sg. 4,220,28 (fragm. S. Emm., 9. Jh.). crvc: nom. sg. Gl 3,389,5 (clm 13090, 14. Jh.; zum endungslosen Nom. vgl. Lasch, Mnd. Gr. § 377 Anm. 1). cruka Gl 3,718,12 s. unter AWB krûka as. (stützender) Stab, Stock mit gekrümmtem Ende, Krücke: krucka cambota [Sed., De Graeca] Gl 2,624,3 = Wa 87,20 (zur möglichen Bed. ‘Krummstab’ vgl. Mlat. Wb. II,107,42 ff.). 4,198,23. Ahd. I,572,40. podium neutro genere crucke siue leue lignum unde appodiare senem dicimus Gl 3,384,59 (im Abschn. De qualitate ł quantitate hominum); hierher vielleicht auch: krucka stazza [Sed., De Graeca] 2,624,4 (zum Lemma vgl. auch Diefb., Gl. 515b s. v. scaca, Duc. 7,569 f. s. v. staca); — spez.: Hirtenstab: krucca [at tu sume] pedum [... formonsum paribus nodis atque aere, Verg., E. V,88] Gl 2,698,9 (vgl. virga incurva, unde retinentur pecudum pedes, Serv.); Feuerhaken: crvc tractula 3,389,5 (davor ouenstaph ustularius); als Bez. für ein Straf- und Marterinstrument: kruhkhe (K noch edho zanka uuizlih) kalyps furca poenalis 1,200,13 (zur [Bd. 5, Sp. 436] Übers. u. Bed. vgl. Splett, Stud. S. 278). kalips ebda. 4,220,28. Komp. ovankrucka.
krul mhd. st. m.; mnd. krul m. n.; vgl. nhd. DWB krulle, DWB krolle f., mnl. krulle f., afries. ?krulla f. (vgl. Holthausen, Afries. Wb.2 S. 61). crul: nom. sg. Gl 3,52,15 (clm 27329, 14. Jh.). gekräuseltes Haar, Locke: cirrus (im Abschn. Versus de membris humanis; darauf cincinnus idem).
krulbast st. m. n. crul-bast: nom. sg. Gl 5,40,30. 35 (k-; beide Vat. Reg. 1143, 11. Jh.). ‘Krauser Bast’, Name der Tamariske, Myricaria Germanica Desv. (? Vgl. Marzell, Wb. 3,258 ff.): crulbast arbor ericis Gl 5,40,30 (vgl. erice idest tamarice, CGL III,539,7). tamaricus i. krulbast ł aspun radix 35 (vgl. miricis tamaricus, CGL III,547,59, vgl. auch aspa 3, Ahd. Wb. 1,679).
krumb adj., mhd. krump, nhd. krumm; as. krumb (s. u.), mnd. krum, mnl. crom, cromb, crump; afries. krumb; ae. crumb. — Graff IV,609. chrump: Grdf. Gl 4,22,25 (Jc). 51,41 (Sal. a 1, 2 Hss.). 139,8 (Sal. c). Npgl 31,9. Npw 35,11. 44,7; nom. sg. m. -]er Gl 4,42,49 (Sal. a 1, -ꝑ); dat. sg. m. n. -]eme 109,52 (Sal. a 1); nom. pl. n. -]iu 1,610,66. 67 (M, 4 Hss., 3 -ū-, 1 Hs. -v, 1 ch-). 2,294,31 (M, 2 Hss., 1 Hs. -v). 35 (M, 4 Hss., 3 -ū-, 2 -v); dat. pl. -]em 4,42,46 (Sal. a 1); -]en ebda. (3 Hss.). Meineke, Ahd. S. 27,87. Sprachwiss. 15,230,1 (alle Sal. a 1); acc. pl. m. -]a Gl 2,441,27 (2 Hss., 1 Hs. ch-). — chrumb: Grdf. NpNpw 32,1. Np 35,11. 44,7. 89,17; nom. sg. m. -]er Gl 1,510,43 (Rb; chr-). 4,165,58 (Sal. c; -ū-); nom. sg. n. -]ez Nk 458,20 [103,15]; -]iz ebda. (Hs. A = S. CXXXV,11/12) [103,15 Anm.]; nom. sg. f. -]a I 42,8; dat. sg. n. -]emo Np 93,15; nom. pl. f. -]o Gl 1,18,18 (Pa; oder n.? vgl. dazu Splett, Stud. S. 69); dat. pl. -]en 4,42,47 (Sal. a 1, 3 Hss., -ū-). Nc 708,32 [25,4]; acc. pl. n. -]iu 702,5 [17,4]. — churūpiu: nom. pl. n. Gl 1,610,67 (M). crump: Grdf. Gl 3,1,8 (Voc.); acc. sg. n. -]iz 2,466,22 (2 Hss.); nom. pl. n. -]iu 1,819,16 (M; --, -v). 2,294,36 (M; -ū-). — crumb: Grdf. Mayer, Glossen S. 6,1 (-ū-); nom. sg. m. -]er Gl 3,384,57 (Jd); nom. sg. f. -]a 4,297,58 = Wa 55,26/27 (Ess. Ev., 10. Jh.); nom. pl. m. -]e O 4,26,17 (k-); nom. pl. n. -]iu Gl 1,610,68 (M; -v); nom. pl. f. -]o 18,18 (K; oder n.? vgl. dazu Splett, Stud. S. 69); gen. pl. -]ero O 3,14,72 (k-); [dat. pl. -]on Wa 106,15;] acc. pl. n. -]u O 3,9,5. Verschrieben: krūbren: dat. pl.? Gl 4,134,4 (Sal. c); hierher wohl auch: chrumpein: für dat. pl. 42,48 (Sal. a 1); crumbein: dass. 48/49 (Sal. a 1). 1) krumm, nicht gerade, gebogen, verkrüppelt: a) von Sachen: kaduinc stati pugihafto caprohan edo chrumbo (PaK, kiridan Ra) ambagines loca flexuosa anfracta vel tortuosa (vgl. Splett a. a. O.) Gl 1,18,18. chrumpiv [erunt] prava [in directa, Is. 40,4] 610,66. crvmpiv prava [Luc. 3,5 = ebda.] 819,16. chrumpiv prava [Greg., Hom. I,20 p. 1519 = ebda.] 2,294,31. chrumpa [tum] camuros (Glosse: curvos) [hyalo insigni varie cucurrit arcus, Prud., P. Petri et Pauli (XII) 53] 441,27. crumpiz [vitibus] incurvum, [si qua est ea cura, putandis procudam chalybem, Prud., Symm. I,49] 466,22. crump curvus (zwischen rechti und gapogan) 3,1,8. anderiu fuorta samoso anagenne dero nazi . unde [Bd. 5, Sp. 437] in chrumben cheren scranchelondiu alius vero quandam originem undarum gestans . flexuosisque anfractibus errabundus Nc 708,32 [25,4]. chamus ist fone chrumbi gesprochen . uuanda camur Grece (in chriechiscun) . curuum (chrump) chit Latine (in uualescun) Npgl 31,9; — hierher vielleicht auch: chrumpem cameris Gl 4,42,46. 134,4. Meineke, Ahd. S. 27,87. Sprachwiss. 15,230,1; — substant.: triscoziz alde uierscoziz heizet uuiolih iz si . unde gerehtiz . alde chrumbez triangulum enim . vel quadratum esse quale quid dicitur . et rectum aut curvum Nk 458,20 [103,15]; b) von Menschen: crumber curvus Gl 3,384,57 (im Abschn. De qualitate ł quantitate hominum). arbor fici. et mulier inclinata crumba uuif [Randgl. zu: arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua, et venit quaerens fructum in illa, et] non invenit [Luc. 13,6; zu inclinata vgl. ebda. 11] 4,297,58 = Wa 55,26/27. sie brahtun ummahti joh ellu krumbu wihti, ouh horngibruader suare [vgl. obtulerunt ei omnes male habentes, Matth. 14,35] O 3,9,5; — substant.: thara ouh zua gifuagi blintero ginuagi, halzero menigi joh krumbero gisamani O 3,14,72. blinte man (wurtun) gisehente joh krumbe gangente 4,26,17; — spez. von bestimmten Körperteilen: crumb [si caecus fuerit, si claudus, si vel parvo, vel grandi et] torto [naso, Greg., Cura 1,9, PL 77,24 A = 1. Reg. 2,9] Mayer, Glossen S. 6,1. [crumbon [Satyri, homunciones sunt] aduncis naribus [cornua in frontibus (habent), Is., Et. XI,3,21] Wa 106,15]; c) von Schlangen, in einem Bilde: chrumber [et obstetricante manu eius, eductus est coluber] tortuosus [Job 26,13] Gl 1,510,43. dhera nadrun hol bauhnida chiuuiso dhero unchilaubono muotuuillun, in dhem dhiu chrumba nadra inne restida caverna enim reguli corda sunt infidelium, in quibus ille serpens tortuosus requiescebat I 42,8. 2) übertr.: ungerade, vom Rechten abweichend, unrecht, verkehrt: a) von Taten: unseriu hantuuerch kerihte uber unsih daz uuir siu netuoen umbe uuerltlichen dang . uuanda so sint siu chrumb [vgl. ut non ea pro rerum terrenarum mercede faciamus; tunc enim non directa, sed curva sunt, Aug., En.] Np 89,17; b) von Menschen (auch von ihren Herzen): chrum- piu [prava directa fiunt, cum malorum corda per iniustitiam] detorta (Hss. distorta) [Greg., Hom. I,20 p. 1519] Gl 2,294,35. die ander uuellen danne got uuelle . die sint chrumb . unde unlobesam NpNpw 32,1, ähnl. 35,11. si gerihtet die êr chrumb uuaren . unde intuuunden [vgl. curvi erant, distorti erant, Aug., En.] 44,7. die iustitiam (reht) fasto habent . die sint mit crehtemo herzen nals mit chrumbemo [vgl. distorti cordis, Aug., En.] Np 93,15; c) von Antworten: zweideutig: to suohton sie in gnoto . in allen sinen chilechon . dar er chrumbiu antuuurte gab et nunc sagaci investigatione in fanis eum disquirunt . quibus aut vaticina fundebantur obliquis [vgl. i. obscuris et flexuosis, Rem.] ambagibus Nc 702,5 [17,4]. 3) Glossenwort: chrump curve flexuose Gl 4,51,41. chrumpeme unco curvo 109,52. chrump curve 139,8. chrumber uncus 165,58. 4) Fehlübers.: chrump torridum [tostum siccum, CGL IV,575,17] Gl 4,22,25 (wohl durch Verwechslung von tostus mit tortus). [Bd. 5, Sp. 438] Komp.: nasa-, sita-, zuokrumb; Abl.: krumbî; krumben; vgl. AWB krumbilingûn. [Montoto] |
| kruft
| | 1) Höhle, Grotte, unterirdisches Gewölbe: gruft [sume lapides grandes ... et abscondes eos in] crypta [, quae est sub muro latericio in porta domus pharaonis in Taphnis, Jer. 43,9] Gl 1,633,48. ir tatut iz (das Gotteshaus | | 2) Krypta (einer Kirche): cruft [zu: introeunte quodam fratre, et vidente quia vinum acciperent, fugit in] crypta [, oder zu: quae] crypta [cecidit, oder zu: non reaedificabitur] crypta [haec, oder | | 3) Glossenwort: crufda cripta spelunca [Hbr. II,219,180] Gl 3,230,4. 270,1 (1 Hs. ohne spelunca, vgl. 2). cripta 360,54. 4,50,40 (4 Hss. noch spelunca, 1 Hs. gruoba). 138,43. 169,47. cripta specus et oratorium | | krumb
| | 1) krumm, nicht gerade, gebogen, verkrüppelt: | | | a) von Sachen: kaduinc stati pugihafto caprohan edo chrumbo (PaK, kiridan Ra) ambagines loca flexuosa anfracta vel tortuosa (vgl. Splett a. a. O.) Gl 1,18,18. chrumpiv [erunt] prava [ | | | b) von Menschen: crumber curvus Gl 3,384,57 (im Abschn. De qualitate ł quantitate hominum). arbor fici. et mulier inclinata crumba uuif [Randgl. zu: arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua, et venit quaerens | | | c) von Schlangen, in einem Bilde: chrumber [et obstetricante manu eius, eductus est coluber] tortuosus [Job 26,13] Gl 1,510,43. dhera nadrun hol bauhnida chiuuiso dhero unchilaubono muotuuillun, in dhem dhiu chrumba nadra inne | | 2) übertr.: ungerade, vom Rechten abweichend, unrecht, verkehrt: | | | a) von Taten: unseriu hantuuerch kerihte uber unsih daz uuir siu netuoen umbe uuerltlichen dang . uuanda so sint siu chrumb [vgl. ut non ea pro rerum terrenarum mercede faciamus; tunc enim non directa, sed curva sunt, | | | b) von Menschen (auch von ihren Herzen): chrum- piu [prava directa fiunt, cum malorum corda per iniustitiam] detorta (Hss. distorta) [Greg., Hom. I,20 p. 1519] Gl 2,294,35. | | | c) von Antworten: zweideutig: to suohton sie in gnoto . in allen sinen chilechon . dar er chrumbiu antuuurte gab et nunc sagaci investigatione in fanis eum disquirunt . quibus aut vaticina fundebantur obliquis [vgl. i. | | 3) Glossenwort: chrump curve flexuose Gl 4,51,41. chrumpeme unco curvo 109,52. chrump curve 139,8. chrumber uncus 165,58. | | 4) Fehlübers.: chrump torridum [tostum siccum, CGL IV,575,17] Gl 4,22,25 (wohl durch Verwechslung von tostus mit tortus). |
|