| - kuntil, st. m.
- kuntisal, st. n.
- kunuchel
- kununga
- kuo, st. f.
- kuoa, st. f.
- kuofa, st. sw. f.
- kuofelîn, mhd. st. n.
- kuohhil, st. n.
- kuohhilîn, st. n.
- kuohhiling, st. m.
- kuohhilo, sw. m.
- kuohho1, sw. m.
- -kuohho2
- kuol
- kuolen, sw. v.
- gi-kuolen, sw. v.
- ir-kuolen, sw. v.
- kuolên, sw. v.
- gi-kuolên, sw. v.
- ir-kuolên, sw. v.
- kuoli, adj.
- kuolitha, aostndfrk. st.
- kuolî(n)
- kuolina
- kuolmantel, mhd. st. m.
- kuolôn, sw. v.
- kuomelctra, st. sw.?
- kuonheit, st. f.
- kuoni, adj.
- kuonî, st. f.
- kuonîg, adj.
- kuono, adv.
- kuosmero, st. n.
- kuouuurz, st. f.
- kupferîn, mhd. adj.
- kupferment, mhd. st. n.
- kupferrouch, mhd. st. m.
- kuph
- kupha
- kupha
- kuphar, st. n.
- koffar, st. n.
- kupharboum, st. m.
- kuphilî(n)
- kupho
- kupiro, as. sw. m.
- kupira, st. sw.?
- kuppa
- kupha
- kuppele, mhd.
- kup(p)elen, mhd. sw. v.
- kuppil, st. m. n.
- kupresboum, st. m.
- kurba1, sw. f.
- kurba2, st. sw.?
- kurbebez
- kurbi, st. n.?
- kurbilîn, st. n.
- korbilîn, st. n.
- kurbî(n), st. n.
- kurbiz, st. m. n. f.
- kurbizbira, sw. f.
- kürbiboum, mhd. st. m.
- kurbizgarto, sw. m.
- kurbizhûs, st. n.
- kurbizkerno, sw. m.
- kurbizreba, sw. f.
- kurbizsâmo, sw. m.
- kurbizuuurz, st. f.
- kurdewân
- kuren
- kuri, st. f.
- kurn
- krn
- kurnen, sw. v.
- -kurni
- -kurni
- kurn(i)beri, st. n.
- quirnberi ?, st. n.
- kurniboum, st. m.
- kurnilberi, st. n.
- quirnilberi ?, st. n.
- kurnilboum, st. m.
- quirnilboum?, st. m.
- kurnilo, sw. m.
- kurnila, sw. f.?
- kurnîn, adj.
- kurnol
- kurnolesberi, st. n.
- kurs, st. m.
- kursære, mhd. st. m.
- kürsenære, mhd. st. m.
- kürsener, mhd. st. m.
- kursin(n)a, st. f.
- krusina, st. f.
- kurt
- kurten
- gi-kurten, sw. v.
- kurtî
- kurtilahhan, st. n.
- kurtimesfel, st. n.
- kurtlîh
- kurtnessî, st. f.
- kurtugilîn, st. n.
- kurua
- kurugo, adv.
- kurz, adj.
- kurt, adj.
- kurzen
- kurten
- bi-kurzen, sw. v.
- bi-kurten, sw. v.
- kurzî, st. f.
- kurtî, st. f.
- kurzibold, st. m.
- kurzidî, st. f.
- kurz(i)lîhho, adv.
- kurzlîh, adj.
- kurtlîh, adj.
- kurzlîhhn
- kus, st. m.
- kos, st. m.
- -kûsken
- kûski
- kûskî, st. f.
- kûskida, st. f.
- kûsclîhhn, adv.
- kûsco, adv.
- kussen, sw. v.
- gi-kussen, sw. v.
- kussilîn, st. n.
- kussîn
- kust, st. f.
- kusten, sw. v.
- fir-kusten, sw. v.
- fir-kustida, st. f.
- kustîg, adj.
- -kustgî
- -kustgôn
- -kustilîhhên
- kustolôs, adj.
- kustolôsî, st. f.
- kustor
- -kustunga
- kut-
- -kute, mhd.
- kutebm
- ktenbm
- kutenbovm
- kütenlatech, mhd.
- kuth
- kuti, st. n.
- kutinboum, st. m.
- kutinil
- kutin(n)a
- ktôn, sw. v.
- kutti, st. n.
- kuttiniboū
- kttbm
- kutto, sw. m.
- kuu-
- kuuno
- kuuurdirotun
- bi-kuzzen, sw. v.
- kuzzil, st. m.
- kuzzilahhan, st. n.
- kuzzilôn
- kuzzilônto, adv.
- kuzzilunga
- kuzzîn, adj.
- kuzzo, sw. m.
- knle
- knlink
- kvrinstein
- kvrn
- ktenbm
- kw-
- kyl
- cyll, ae. st. f.
- kymen
- cynewiþþe, ae. sw. f.
- kyrrit
- kyrtaz
- kytaz
- l
- ..l..
- la
- ..la
- lab, st. n.
- laba, st. f.
- labal, st. m.
- laba(l)trog, st. m.
- labeleia, st. sw.?
- lebeleia, st. sw.?
- lebileia, st. sw.?
- laber
- lab:es
- lablegi
- labôn, sw. v.
| | kuntil st. m., mhd. -kündel n.; an. kyndill m.; vgl. nhd. dial. bair. küntellen pl. Schm. 1,1260. chontel: nom. sg. Gl 2,4,16 (clm 14420, 11. Jh., Gl. von jüngerer Hand; lat. abl.). Zündwerk, -holz: chontel [concolor his (sc. Indis) ebeni piceo de] fomite [ramus surgit, Av., Poem. lib. 1,208].
kuntisal st. n. (vgl. DWb. V,554 f. s. v. kenten, künten). chuntesal: nom. sg. Gl 3,243,12 (SH a 2, Wien 2400, 13. Jh.). — cuntesal: nom. sg. Gl 3,243,12 (SH a 2, clm 2612, 12. Jh.). Feuer, Brand: incendium.
kunuchel Gl 3,722,19 s. AWB knuhhil.
kununga Pw 2,10 s. AWB kuning.
kuo, kuoa st. f. (zum möglichen Übergang von der konsonantischen Dekl. in die i-Dekl. vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 240 Anm. 1, u. zur ô-Dekl. vgl. Palander, Tiern. S. 145), mhd. Lexer kuo, Lexer kuowe, nhd. DWB kuh; as. kō (s. u.), mnd. kô, mnl. coe; afries. ku; ae. cú; an. kýr. — Graff IV,354 f. choi: nom. pl. Gl 3,5,54 (Voc.); acc. pl. 10,24 (C). — chua: nom. sg. Gl 1,273,13 (Jb-Rd). 504,3 (M); acc. pl. 295,43 (Jb); dass. -]i ebda. (Rd); chuauui: dass. 2,529,58. — chuo: nom. sg. Gl 1,504,3 (M). 3,670,3; nom. pl. -]e Np 67,31. 143,14; ch: nom. sg. Gl 3,443,57 (2 Hss.); chuoa: dass. 441,24 (zu -uoa vgl. auch Schatz, Ahd. Gr. § 23); chouuua: dass. 17,1 (Sg 242, 10. Jh.; zu -ou- für uo vgl. Weinhold, Alem. Gr. § 77). — chve: nom. sg. Gl 3,356,10 (Wien 901, 13. Jh.; zu ue statt uo vgl. ders., Bair. Gr. § 107). — chue: nom. pl. Npw 143,13 (zu û für uo vgl. Braune a. a. O. § 40 Anm. 4). cuauui: acc. pl. Gl 2,498,10 (2 Hss.) = Wa 85,8. — kuo: nom. sg. Gl 3,77,70 (SH A, 4 Hss., 3 -, 1 Hs. -). 201,6 (SH B). 367,58. 64 (beide Jd; c). 446,9 (-). Hbr. I,143,393 (SH A; -); ke: dass. Gl 3,441,24; cgi: nom. pl. 450,21 (zu -g- vgl. Weinhold, Alem. Gr. § 215). — kue: nom. sg. Gl 3,77,71 (SH A, 15. Jh.). — cu: nom. sg. Gl 3,77,70 (SH A; kv); dat. pl. -]on Pw 67,31; acc. pl. -]e Gl 2,567,48. — kivege: acc. pl. Gl 2,521,60 (13. Jh.; zu -g- vgl. o.). — ko: [acc. sg. Wa 33,26 (Freckh., K). 37,14. 39,10. 41,6 (alle Freckh., M);] acc. pl. -]i Gl 2,574,44 (Brüssel 9987—91, 9. Jh.; c-); [koii: dass. Wa 32,26. 29,10 (beide Freckh., M); kogii: dass. 24,10 (= 21; zu -gi- vgl. Gallée, As. Gr.3 §§ 158. 195)]. Verschrieben: euo: nom. sg. Gl 3,685,24 (l. kuo, Steinm.); [kou: acc. pl. Wa 32,35 (Freckh., K; l. koii)]. Kuh: ohso inti chua [nosti domini mi quod ... et oves, et] boves (Hs. bos) [foetas mecum, Gen. 33,13] Gl 1,273,13. chuai mit chalbirun [facite plaustrum novum unum: et duas] vaccas foetas [, quibus non est impositum iugum, iungite in plaustro, et recludite vitulos earum domi, 1. Reg. 6,7] 295,43. chuo bos [eorum concepit, et non abortivit, Job 21,10] 504,3. cuauui [(Abram) frangit catenas et rapinam liberat: aurum, puellas, ... vestem,] buculas (Glosse: vaccas, greges vaccarum, armenta boum) [Prud., Psych. Praef. 31] 2,498,10 = Wa 85,8. 521,60. buculas genus .. ł labal siue ..buuga ł chuauui [zu ebda.] 529,58 (1 Hs. nur buculas genera uasorum labala siue rantbouga; zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. I,1601 s. v. buccula u. a. a. O. 1603 s. v. bucula). buccu- [Bd. 5, Sp. 523] las genus uasorum ł rantbga ł cue [zu ebda.] 567,48 (1 Hs. ohne ł cue). buculas labala coi genus uasorum ł rantboga ł geuuaigi [zu ebda.] 574,44. choi vacgae 3,5,54. 10,24 (-as). 450,21. chouuua vacca 17,1. 77,70. 201,6. 356,10. 367,58 (darauf bos idem). 441,24. 443,57. 446,9. 670,3. Hbr. I,143,393. iunge c vitula Gl 3,367,64 (darauf bucula idem). kuo vitula ł vacca 685,24. iro chuoe sint feizte boves eorum crassae NpNpw 143,14 (= Npw 13); [als Abgabe: thit sint thie sculdi uan themo houa seluomo to Baleharnon tuilif gerstina malt gimalana ... ende fif koii. ende tue specsuin. ende fier kosuin. ende tue suin Wa 32,26 (= 35); ferner: 24,10 (= 21). 29,10. 33,26 (Hs. M vacca). 37,14. 39,10. 41,6;] — in einem Bilde: refang dier riedis, samnunga stiero an cuon folco, that sia utsceithin thia thia gecoroda sint mit siluer increpa feras harundinis congregatio taurorum in vaccis populorum Pw 67,31; hierher auch: spenstige unde ferleitige menniscen . also die chuoe . die dien pharren folgent [vgl. vaccas autem populorum, seductibiles animas intellegendas puto, quia facile sequuntur hos tauros, Aug., En.] Np 67,31. Komp. liut-, melc-, merikuo.
kuofa st. sw. f., mhd. Lexer kuofe sw. f., nhd. kufe; as. kōpa (s. u.), mnd. kôpe; vgl. mnd. kûpe, mnl. cupe, ae. cýf; aus mlat. copa neben cup(p)a, vgl. Frings, Germ. Rom. II,213 f. — Graff IV,377. Stark: choffa: nom. sg. Gl 3,11,14 (C; lat. pl.); nom. pl. 13 (C); chopha: acc. pl. 642,18 (Sg 184, 9. Jh.). — chuoff-: acc. pl. -a Gl 2,359,4 (Sg 621, 9. Jh.); -] 4,71,50 (Sal. a 1, 15. Jh.); chuof-: dass. -a 2,16,50. 3,643,28. 4,71,49 (Sal. a 1); -] 146,27 (Sal. c, 13. Jh.; mit Rasur der Endg.); chuoua: dass. 71,48 (Sal. a 1, 4 Hss., 2 -va); chuopha: dass. 1,705,44 (M); chfa: nom. pl. Scripta phil. 1,107; acc. pl. Gl 4,71,49 (Sal. a 1); chwe: dass. 50 (Sal. a 1, 2 Hss.; zu -w- für f vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 139 Anm. 6). — chûfâ: nom. pl. Nb 62,15 [52,10]. cuofa: nom. pl. Gl 4,246,19; acc. pl. 2,20,33. Schwach: chof-: acc. pl. -on Gl 2,16,51 (Sg 242, 10. Jh.); -an ebda. (Zürich C 59, 9. Jh.; zur evtl. verschr. Endg. vgl. Klein, Stud. S. 184 Anm. 12). — cuofon: acc. pl. Gl 2,16,50. Nicht eindeutig: chopha: nom. sg. Gl 3,642,18 (Wien 1761, 10. Jh.). — chuafa: nom. sg. Gl 3,642,2 (Sg 184, 9. Jh.). — chuoffa: nom. sg. Gl 3,658,17. 4,50,59 (Sal. a 1); chff-: dass. -a ebda. (Sal. a 1); -e 3,691,12; chuof-: dass. -a 2,338,19. 3,156,30 (SH A; --). 262,3 (SH a 2; --). 642,18. 644,3 (--). 650,35. 4,50,60 (Sal. a 1, 5 Hss., 1 Hs. --); -e 3,262,3 (SH a 2; --). 667,43 (--); -] 4,138,50 (Sal. c, 13. Jh.; mit Rasur der Endg.). Meineke, Ahd. S. 30,150 (Sal. a 1, 13. Jh.); dat. pl. -on Gl 2,23,35 (2 Hss.); chuopha: nom. sg. 3,642,2; chphe: dass. 644,21. — chufa: nom. sg. Gl 3,652,35. 4,50,61 (Sal. a 1). 171,58 (Sal. d; -v-). cuafun: dat. pl. Gl 2,23,36 (Paris Lat. 16668, 9. Jh.). — cffa: nom. sg. Gl 3,290,55 (SH b, 2 Hss.); cuof-: dass. -a 156,42 (SH A; k-). 214,21 (SH B; k-). 231,64 (SH a 2; --). 400,24 (Hildeg.; k-). 644,9 (--). 4,50,62 (Sal. a 1; --). 200,22; dat. pl. -on 2,23,35; cfa: nom. sg. 3,156,30 (SH A). 231,64 (SH a 2); cphe: dass. 373,37 (Jd). — kuf-: nom. sg. -a Gl 3,400,24 (Hildeg.). Hbr. I,342,416 (SH A); -] Gl 3,642,19 (14. Jh.). cuopa: nom. sg. Gl 4,210,3 (sem. Trev., 11./12. Jh.). — [copon: dat. pl. Wa 24,17. 29,19 (beide Freckh., M)]. [Bd. 5, Sp. 524] Verschrieben: chnopha: acc. pl. Gl 1,705,45 (M); hierher wohl auch: hfa: nom. sg. 3,309,71 (SH d; zu h- vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 144 Anm. 2). cufpha Publ. 62,450 s. AWB kuppa. Faß, Tonne, Bottich, größeres Gefäß, bes. für Flüssigkeiten: a) allgemein: choffa tunnae idrias Gl 3,11,13. choffa fodarmaziu ticinne carisx 14 (zum unklaren Lat. vgl. Steinm. u. W. Grimm, Kl. Schr. S. 414—416). chfa cupus vel cupa a capiendo, id est accipiendo, aquas vel vinum, vel tunna [Hbr. I,342,414] 156,30 (im Abschn. De vasis potatoriis; 1 Hs. koph). Hbr. I,342,416. cupus vel cupa vel tunna Gl 3,214,21 (danach bodim, pfuntloch, zapfo). cupa 231,64. 642,18 (1 Hs. im Abschn. De vasis ligneis; 1 Hs. -as, 2 Hss. noch ł viros). 644,3. 21 (im Abschn. De vasis cellarii, vgl. Gl 4,637,35). 4,50,59. 138,50. Meineke, Ahd. S. 30,150. tunna Gl 3,262,3. 373,37 (darauf cupa idem; im Abschn. De rebus cellarii). 642,2 (1 Hs. im Abschn. De vasis ligneis). 643,28 (-as). 644,9. 650,35. 652,35. 658,17. 4,210,3. bubenez 3,400,24 (Hildeg., lingua ignota; danach 2 Hss. punthloch, zapfo u. 1 Hs. weiter most, win, bier). cuppa ł tunna 691,12; im antik-mythologischen Zusammenhang: nelirnetost tu na chint uuesenter . daz Pacubius poeta screib. Zuo chufa ligen folle . under Iouis turon . eina guotes . unde andera ubeles? nonne adolescentulus didicisti iacere in limine Iovis . duis pithus ton men ena (duo dolia articulus quidem unum) kakon ton de eteron elon (malum articulus autem alterum bonum) Nb 62,16 [52,10]; — mit unklarem Lat.: chfe ł potigi incuba ł dolium Gl 3,667,43 (beim lat. Lemma wurde wohl die Präp. fehlerhaft für ein Präfix gehalten). chuoua incubas 4,71,48. 146,27; — hierher auch (?): popina chvfa uł coquina Gl 4,171,58 (zum unklaren Lemmabezug vgl. popia ‘trulla’, Duc. 6,410b, propinatorium ‘coupe’, Blaise S. 742, zum Nebeneinander von propin- u. popin- vgl. Thes. X,2,2009 f.); b) speziell: α) Weingefäß: in chuofon (2 Hss. ohne in) [ni fallax caupo strofas infundat aquosas, qui solet interdum mercantes fallere, limphis dum studet] in cupis [defruti perdere nectar, Aldh., De octo princ. vit. 2798] Gl 2,23,35. chuofa siue chruoc [deprome quadrimum Sabina, o Thaliarche, merum] diota (vinarium vasculum) [Hor., Carm. I,9,8] 338,19 (zur Bed. des lat. Lemmas vgl. auch Diefb., Gl. 183a). cuofa culigna 4,200,22; hierher (bei kontextgemäßer Übers.) oder entsprechend dem Glossenzushg. Badekübel (?): cupę. in quibus balneatur. cupe cuofa [zu: cupas ... cupas vinarias sirpare noli, Nonius, Comp. 83,19, oder zu: cupas et tinas ... antiquissimi in conviviis ... tinas ponebant, ... aut cupas, ebda. 544,4] 246,19 (vgl. Katara S. 193); [β) Brau-, Bierkufe: to themo asteronhus uif gerstena malt gemelta. In natiuitate domini. et in resurrectione domini to then copon Wa 24,17. fier malt rockon [discipulis]. ende en muddi. ende fif malt to then copon 29,19; zur Bed. vgl. Amsterd. Beitr. 52,103 f. 82 f.;] γ) als Pechkübel: chuofa [martires] in cupas [merguntur fomite farsas, in quibus atra picis massa flagraverat ardens, Aldh., De virg. 1422] Gl 2,16,50. in cuofa in cupas (ł in tunnas) [ebda.] 20,33. chuoffa [oppidani (der belagerten Stadt) autem ...] cupas [pice sebo et scindulis repletas ac deinde inmisso igne in prona praecipitant, Oros. 6,11 p. 388] 359,4; [Bd. 5, Sp. 525] δ) beim Floßbau: chfa [namque ratem vacuae sustentant undique] cupae [Lucan 4,420] Scripta phil. 1,107; ε) im sakralen Bereich: als Opfergefäß: chuopha [offerens ei (König Demetrius) coronam auream, et palmam, super haec et] thallos (Hss. tallis, für tallos) [, qui templi esse videbantur, 2. Macc. 14,4] Gl 1,705,44 (6 Hss. koph; zum lat. Lemma vgl. Duc. 8,24 f. s. v. tallos, Diefb., Gl. 572b s. v. tallus; zu thallus ‘Ölbaumzweig’ der Ed. vgl. Duc. 8,25c s. v. talus); — als Reliquiar: cffa tumba Gl 3,290,55. 309,71; zur Bed. vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 1367, Lexer, Hwb. 1,1662 s. v. koffe. Komp. uuînkuofa; Abl. kuofelîn mhd. Vgl. koph; kôpanband as. [Woitkowitz]
kuofelîn mhd. st. n., nhd. dial. bair. küefflein, küeffl Schm. 1,1230; vgl. mnd. kpken, mnl. cupekijn. cfelen: nom. pl. Gl 3,373,39 (Jd). kleine Kufe, kleines Faß: tunniles (im Abschn. De rebus cellarii).
kuohhil st. n., mhd. Lexer küechel, nhd. küchel n. m.; ae. cécil (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 120), cicel m. — Graff IV,360. chuchel: nom. sg. Gl 4,214,7 (2 Hss.); acc. pl. 103,48/49 (Sal. a 1). Backwerk aus Mehl: a) Fladen: chuchel tortas Gl 4,103,48/49 (6 Hss. kuohho ł flado, 3 Hss. nur kuohho); b) längliches Brot, Striezel: chuchel coliphia Gl 4,214,7 (zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,901,8 ff.). Vgl. kuohhilo.
kuohhilîn st. n., mhd. Lexer küechelîn, nhd. küchlein; as. kō- kilīn (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 42), mnd. kkelîn s. v. kôke. — Graff IV,360. chch-elin: nom. sg. Gl 3,253,18 (SH a 2); chch-: dass. 4,217,21; chvch-: dass. 3,253,18 (SH a 2). 616,28; nom. pl. 153,37 (SH A; -u-). — kuochelin: nom. pl. Hbr. I,336,312 (SH A); cchelen: dass. Gl 3,372,55 (Jd); kchel-in: dass. 153,38/39 (SH A). gen. pl. -]e Beitr. 73,256,1; -iv: nom. pl. Gl 3,153,38 (SH A); kuch-iliu: dass. 37 (SH A; c-); -elin: nom. sg. 401,16 (Hildeg., 2 Hss.); nom. pl. 153,38 (SH A; -v-). 213,36 (SH B). Backwerk, Speise aus Mehl: a) (in einer Pfanne) gebackener Teigfladen: chuchelin dulcia dicuntur quaedam genera pistorii operis, melle conspersa ... frixillae [Hbr. I,336,312] Gl 3,153,37. Hbr. I,336,312. Gl 3,213,36. crispellae 372,55 (darauf pistes idem. pistellae idem, Steinm.). kcheline [pro signo] crispellarum [vel frigdolarum, cum pugno accipe crines, quasi cupias eos ita crispos facere, Wilh., Const. Hirs. 1,9, PL 150,943 A] Beitr. 73,256,1 (im Abschn. über die Zeichensprache der Mönche beim Schweigegebot; zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,2023); hierher vielleicht auch: kuchelin cauizeil Gl 3,401,16 (Hildeg., lingua ignota; zwischen flado u. krâphilîn); b) Kloß aus Mehlteig, Brötchen (?): chchelin pastillus Gl 3,253,18 (1 Hs. chelinch ł phanzelt). 4,217,21; hierher wohl auch: chvchelin paxillus (aus panis paximacius (vgl. Habel Sp. 278) u. pastillus entstellt?) 3,616,28. Komp. phankuohhilîn, kêsikôkilîn as.; vgl. AWB kuohhil.
? kuohhiling st. m. Verschrieben: chelinch: nom. sg. Gl 3,253,19 (SH a 2, Wien 160, 12. Jh.; Parallelhss. kuohhilîn). [Bd. 5, Sp. 526] Kloß (oder Fladen?) aus Mehlteig: chelinch ł phanzelt pastillus (2 Hss. kuohhilîn).
kuohhilo sw. m. cuochilo: nom. sg. Gl 5,41,11 (Trier 40, 11. Jh.). Kügelchen aus Mehlteig (mit einem Arzneimittel versetzt (?); in einem Kräuterglossar)?: pastillus. Komp. phankuohhilo; vgl. AWB kuohhil. |
| kuofa
| | a) allgemein: choffa tunnae idrias Gl 3,11,13. choffa fodarmaziu ticinne carisx 14 (zum unklaren Lat. vgl. Steinm. u. W. Grimm, Kl. Schr. S. 414—416). chfa cupus vel cupa a capiendo, id est accipiendo, aquas vel | | b) speziell: | | | α) Weingefäß: in chuofon (2 Hss. ohne in) [ni fallax caupo strofas infundat aquosas, qui solet interdum mercantes fallere, limphis dum studet] in cupis [defruti perdere nectar, Aldh., De octo princ. vit. 2798] Gl 2,23,35. | | | [β) Brau-, Bierkufe: to themo asteronhus uif gerstena malt gemelta. In natiuitate domini. et in resurrectione domini to then copon Wa 24,17. fier malt rockon [discipulis]. ende en muddi. ende fif malt to | | | γ) als Pechkübel: chuofa [martires] in cupas [merguntur fomite farsas, in quibus atra picis massa flagraverat ardens, Aldh., De virg. 1422] Gl 2,16,50. in cuofa in cupas (ł in tunnas) [ebda.] | | | δ) beim Floßbau: chfa [namque ratem vacuae sustentant undique] cupae [Lucan 4,420] Scripta phil. 1,107; | | | ε) im sakralen Bereich: als Opfergefäß: chuopha [offerens ei (König Demetrius) coronam auream, et palmam, super haec et] thallos (Hss. tallis, für tallos) [, qui templi esse videbantur, 2. Macc. 14,4 | | kuohhil
| | a) Fladen: chuchel tortas Gl 4,103,48/49 (6 Hss. kuohho ł flado, 3 Hss. nur kuohho); | | b) längliches Brot, Striezel: chuchel coliphia Gl 4,214,7 (zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,901,8 ff.). | | kuohhilîn
| | a) (in einer Pfanne) gebackener Teigfladen: chuchelin dulcia dicuntur quaedam genera pistorii operis, melle conspersa ... frixillae [Hbr. I,336,312] Gl 3,153,37. Hbr. I,336,312. Gl 3,213,36. crispellae 372,55 (darauf pistes idem. | | b) Kloß aus Mehlteig, Brötchen (?): chchelin pastillus Gl 3,253,18 (1 Hs. chelinch ł phanzelt). 4,217,21; hierher wohl auch: chvchelin paxillus (aus panis paximacius (vgl. Habel Sp. 278) u. pastillus entstellt? |
|