Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
kuo bis kuolen (Bd. 5, Sp. 522 bis 526)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis kuo, kuoa st. f. (zum möglichen Übergang von der konsonantischen Dekl. in die i-Dekl. vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 240 Anm. 1, u. zur ô-Dekl. vgl. Palander, Tiern. S. 145), mhd. Lexer kuo, Lexer kuowe, nhd. DWB kuh; as. kō (s. u.), mnd. kô, mnl. coe; afries. ku; ae. cú; an. kýr. — Graff IV,354 f.
choi: nom. pl. Gl 3,5,54 (Voc.); acc. pl. 10,24 (C). — chua: nom. sg. Gl 1,273,13 (Jb-Rd). 504,3 (M); acc. pl. 295,43 (Jb); dass. -]i ebda. (Rd); chuauui: dass. 2,529,58. chuo: nom. sg. Gl 1,504,3 (M). 3,670,3; nom. pl. -]e Np 67,31. 143,14; ch: nom. sg. Gl 3,443,57 (2 Hss.); chuoa: dass. 441,24 (zu -uoa vgl. auch Schatz, Ahd. Gr. § 23); chouuua: dass. 17,1 (Sg 242, 10. Jh.; zu -ou- für uo vgl. Weinhold, Alem. Gr. § 77). — chve: nom. sg. Gl 3,356,10 (Wien 901, 13. Jh.; zu ue statt uo vgl. ders., Bair. Gr. § 107). — chue: nom. pl. Npw 143,13 (zu û für uo vgl. Braune a. a. O. § 40 Anm. 4).
cuauui: acc. pl. Gl 2,498,10 (2 Hss.) = Wa 85,8. — kuo: nom. sg. Gl 3,77,70 (SH A, 4 Hss., 3 -, 1 Hs. -). 201,6 (SH B). 367,58. 64 (beide Jd; c). 446,9 (-). Hbr. I,143,393 (SH A; -); ke: dass. Gl 3,441,24; cgi: nom. pl. 450,21 (zu -g- vgl. Weinhold, Alem. Gr. § 215). — kue: nom. sg. Gl 3,77,71 (SH A, 15. Jh.). — cu: nom. sg. Gl 3,77,70 (SH A; kv); dat. pl. -]on Pw 67,31; acc. pl. -]e Gl 2,567,48. — kivege: acc. pl. Gl 2,521,60 (13. Jh.; zu -g- vgl. o.). — ko: [acc. sg. Wa 33,26 (Freckh., K). 37,14. 39,10. 41,6 (alle Freckh., M);] acc. pl. -]i Gl 2,574,44 (Brüssel 9987—91, 9. Jh.; c-); [koii: dass. Wa 32,26. 29,10 (beide Freckh., M); kogii: dass. 24,10 (= 21; zu -gi- vgl. Gallée, As. Gr.3 §§ 158. 195)].
Verschrieben: euo: nom. sg. Gl 3,685,24 (l. kuo, Steinm.); [kou: acc. pl. Wa 32,35 (Freckh., K; l. koii)].
Kuh: ohso inti chua [nosti domini mi quod ... et oves, et] boves (Hs. bos) [foetas mecum, Gen. 33,13] Gl 1,273,13. chuai mit chalbirun [facite plaustrum novum unum: et duas] vaccas foetas [, quibus non est impositum iugum, iungite in plaustro, et recludite vitulos earum domi, 1. Reg. 6,7] 295,43. chuo bos [eorum concepit, et non abortivit, Job 21,10] 504,3. cuauui [(Abram) frangit catenas et rapinam liberat: aurum, puellas, ... vestem,] buculas (Glosse: vaccas, greges vaccarum, armenta boum) [Prud., Psych. Praef. 31] 2,498,10 = Wa 85,8. 521,60. buculas genus .. ł labal siue ..buuga ł chuauui [zu ebda.] 529,58 (1 Hs. nur buculas genera uasorum labala siue rantbouga; zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. I,1601 s. v. buccula u. a. a. O. 1603 s. v. bucula). buccu- [Bd. 5, Sp. 523] las genus uasorum ł rantbga ł cue [zu ebda.] 567,48 (1 Hs. ohne ł cue). buculas labala coi genus uasorum ł rantboga ł geuuaigi [zu ebda.] 574,44. choi vacgae 3,5,54. 10,24 (-as). 450,21. chouuua vacca 17,1. 77,70. 201,6. 356,10. 367,58 (darauf bos idem). 441,24. 443,57. 446,9. 670,3. Hbr. I,143,393. iunge c vitula Gl 3,367,64 (darauf bucula idem). kuo vitula ł vacca 685,24. iro chuoe sint feizte boves eorum crassae NpNpw 143,14 (= Npw 13); [als Abgabe: thit sint thie sculdi uan themo houa seluomo to Baleharnon tuilif gerstina malt gimalana ... ende fif koii. ende tue specsuin. ende fier kosuin. ende tue suin Wa 32,26 (= 35); ferner: 24,10 (= 21). 29,10. 33,26 (Hs. M vacca). 37,14. 39,10. 41,6;] — in einem Bilde: refang dier riedis, samnunga stiero an cuon folco, that sia utsceithin thia thia gecoroda sint mit siluer increpa feras harundinis congregatio taurorum in vaccis populorum Pw 67,31; hierher auch: spenstige unde ferleitige menniscen . also die chuoe . die dien pharren folgent [vgl. vaccas autem populorum, seductibiles animas intellegendas puto, quia facile sequuntur hos tauros, Aug., En.] Np 67,31.
Komp. liut-, melc-, merikuo.
 
Artikelverweis 
kuofa st. sw. f., mhd. Lexer kuofe sw. f., nhd. kufe; as. kōpa (s. u.), mnd. kôpe; vgl. mnd. kûpe, mnl. cupe, ae. cýf; aus mlat. copa neben cup(p)a, vgl. Frings, Germ. Rom. II,213 f. — Graff IV,377.
Stark: choffa: nom. sg. Gl 3,11,14 (C; lat. pl.); nom. pl. 13 (C); chopha: acc. pl. 642,18 (Sg 184, 9. Jh.). — chuoff-: acc. pl. -a Gl 2,359,4 (Sg 621, 9. Jh.); -] 4,71,50 (Sal. a 1, 15. Jh.); chuof-: dass. -a 2,16,50. 3,643,28. 4,71,49 (Sal. a 1); -] 146,27 (Sal. c, 13. Jh.; mit Rasur der Endg.); chuoua: dass. 71,48 (Sal. a 1, 4 Hss., 2 -va); chuopha: dass. 1,705,44 (M); chfa: nom. pl. Scripta phil. 1,107; acc. pl. Gl 4,71,49 (Sal. a 1); chwe: dass. 50 (Sal. a 1, 2 Hss.; zu -w- für f vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 139 Anm. 6). — chûfâ: nom. pl. Nb 62,15 [52,10].
cuofa: nom. pl. Gl 4,246,19; acc. pl. 2,20,33.
Schwach: chof-: acc. pl. -on Gl 2,16,51 (Sg 242, 10. Jh.); -an ebda. (Zürich C 59, 9. Jh.; zur evtl. verschr. Endg. vgl. Klein, Stud. S. 184 Anm. 12). — cuofon: acc. pl. Gl 2,16,50.
Nicht eindeutig: chopha: nom. sg. Gl 3,642,18 (Wien 1761, 10. Jh.). — chuafa: nom. sg. Gl 3,642,2 (Sg 184, 9. Jh.). — chuoffa: nom. sg. Gl 3,658,17. 4,50,59 (Sal. a 1); chff-: dass. -a ebda. (Sal. a 1); -e 3,691,12; chuof-: dass. -a 2,338,19. 3,156,30 (SH A; --). 262,3 (SH a 2; --). 642,18. 644,3 (--). 650,35. 4,50,60 (Sal. a 1, 5 Hss., 1 Hs. --); -e 3,262,3 (SH a 2; --). 667,43 (--); -] 4,138,50 (Sal. c, 13. Jh.; mit Rasur der Endg.). Meineke, Ahd. S. 30,150 (Sal. a 1, 13. Jh.); dat. pl. -on Gl 2,23,35 (2 Hss.); chuopha: nom. sg. 3,642,2; chphe: dass. 644,21. — chufa: nom. sg. Gl 3,652,35. 4,50,61 (Sal. a 1). 171,58 (Sal. d; -v-).
cuafun: dat. pl. Gl 2,23,36 (Paris Lat. 16668, 9. Jh.). — cffa: nom. sg. Gl 3,290,55 (SH b, 2 Hss.); cuof-: dass. -a 156,42 (SH A; k-). 214,21 (SH B; k-). 231,64 (SH a 2; --). 400,24 (Hildeg.; k-). 644,9 (--). 4,50,62 (Sal. a 1; --). 200,22; dat. pl. -on 2,23,35; cfa: nom. sg. 3,156,30 (SH A). 231,64 (SH a 2); cphe: dass. 373,37 (Jd). — kuf-: nom. sg. -a Gl 3,400,24 (Hildeg.). Hbr. I,342,416 (SH A); -] Gl 3,642,19 (14. Jh.).
cuopa: nom. sg. Gl 4,210,3 (sem. Trev., 11./12. Jh.). — [copon: dat. pl. Wa 24,17. 29,19 (beide Freckh., M)]. [Bd. 5, Sp. 524]
Verschrieben: chnopha: acc. pl. Gl 1,705,45 (M); hierher wohl auch: hfa: nom. sg. 3,309,71 (SH d; zu h- vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 144 Anm. 2).
cufpha Publ. 62,450 s. AWB kuppa.
Faß, Tonne, Bottich, größeres Gefäß, bes. für Flüssigkeiten:
a) allgemein: choffa tunnae idrias Gl 3,11,13. choffa fodarmaziu ticinne carisx 14 (zum unklaren Lat. vgl. Steinm. u. W. Grimm, Kl. Schr. S. 414—416). chfa cupus vel cupa a capiendo, id est accipiendo, aquas vel vinum, vel tunna [Hbr. I,342,414] 156,30 (im Abschn. De vasis potatoriis; 1 Hs. koph). Hbr. I,342,416. cupus vel cupa vel tunna Gl 3,214,21 (danach bodim, pfuntloch, zapfo). cupa 231,64. 642,18 (1 Hs. im Abschn. De vasis ligneis; 1 Hs. -as, 2 Hss. noch ł viros). 644,3. 21 (im Abschn. De vasis cellarii, vgl. Gl 4,637,35). 4,50,59. 138,50. Meineke, Ahd. S. 30,150. tunna Gl 3,262,3. 373,37 (darauf cupa idem; im Abschn. De rebus cellarii). 642,2 (1 Hs. im Abschn. De vasis ligneis). 643,28 (-as). 644,9. 650,35. 652,35. 658,17. 4,210,3. bubenez 3,400,24 (Hildeg., lingua ignota; danach 2 Hss. punthloch, zapfo u. 1 Hs. weiter most, win, bier). cuppa ł tunna 691,12; im antik-mythologischen Zusammenhang: nelirnetost tu na chint uuesenter . daz Pacubius poeta screib. Zuo chufa ligen folle . under Iouis turon . eina guotes . unde andera ubeles? nonne adolescentulus didicisti iacere in limine Iovis . duis pithus ton men ena (duo dolia articulus quidem unum) kakon ton de eteron elon (malum articulus autem alterum bonum) Nb 62,16 [52,10]; — mit unklarem Lat.: chfe ł potigi incuba ł dolium Gl 3,667,43 (beim lat. Lemma wurde wohl die Präp. fehlerhaft für ein Präfix gehalten). chuoua incubas 4,71,48. 146,27; — hierher auch (?): popina chvfa uł coquina Gl 4,171,58 (zum unklaren Lemmabezug vgl. popiatrulla’, Duc. 6,410b, propinatoriumcoupe’, Blaise S. 742, zum Nebeneinander von propin- u. popin- vgl. Thes. X,2,2009 f.);
b) speziell:
α) Weingefäß: in chuofon (2 Hss. ohne in) [ni fallax caupo strofas infundat aquosas, qui solet interdum mercantes fallere, limphis dum studet] in cupis [defruti perdere nectar, Aldh., De octo princ. vit. 2798] Gl 2,23,35. chuofa siue chruoc [deprome quadrimum Sabina, o Thaliarche, merum] diota (vinarium vasculum) [Hor., Carm. I,9,8] 338,19 (zur Bed. des lat. Lemmas vgl. auch Diefb., Gl. 183a). cuofa culigna 4,200,22; hierher (bei kontextgemäßer Übers.) oder entsprechend dem Glossenzushg. Badekübel (?): cupę. in quibus balneatur. cupe cuofa [zu: cupas ... cupas vinarias sirpare noli, Nonius, Comp. 83,19, oder zu: cupas et tinas ... antiquissimi in conviviis ... tinas ponebant, ... aut cupas, ebda. 544,4] 246,19 (vgl. Katara S. 193);
[β) Brau-, Bierkufe: to themo asteronhus uif gerstena malt gemelta. In natiuitate domini. et in resurrectione domini to then copon Wa 24,17. fier malt rockon [discipulis]. ende en muddi. ende fif malt to then copon 29,19; zur Bed. vgl. Amsterd. Beitr. 52,103 f. 82 f.;]
γ) als Pechkübel: chuofa [martires] in cupas [merguntur fomite farsas, in quibus atra picis massa flagraverat ardens, Aldh., De virg. 1422] Gl 2,16,50. in cuofa in cupas (ł in tunnas) [ebda.] 20,33. chuoffa [oppidani (der belagerten Stadt) autem ...] cupas [pice sebo et scindulis repletas ac deinde inmisso igne in prona praecipitant, Oros. 6,11 p. 388] 359,4; [Bd. 5, Sp. 525]
δ) beim Floßbau: chfa [namque ratem vacuae sustentant undique] cupae [Lucan 4,420] Scripta phil. 1,107;
ε) im sakralen Bereich: als Opfergefäß: chuopha [offerens ei (König Demetrius) coronam auream, et palmam, super haec et] thallos (Hss. tallis, für tallos) [, qui templi esse videbantur, 2. Macc. 14,4] Gl 1,705,44 (6 Hss. koph; zum lat. Lemma vgl. Duc. 8,24 f. s. v. tallos, Diefb., Gl. 572b s. v. tallus; zu thallusÖlbaumzweigder Ed. vgl. Duc. 8,25c s. v. talus); — als Reliquiar: cffa tumba Gl 3,290,55. 309,71; zur Bed. vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 1367, Lexer, Hwb. 1,1662 s. v. koffe.
Komp. uuînkuofa; Abl. kuofelîn mhd.
Vgl. koph; kôpanband as.

[Woitkowitz]


 
Artikelverweis kuofelîn mhd. st. n., nhd. dial. bair. küefflein, küeffl Schm. 1,1230; vgl. mnd. kpken, mnl. cupekijn.
cfelen: nom. pl. Gl 3,373,39 (Jd).
kleine Kufe, kleines Faß: tunniles (im Abschn. De rebus cellarii).
 
Artikelverweis 
kuohhil st. n., mhd. Lexer küechel, nhd. küchel n. m.; ae. cécil (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 120), cicel m. — Graff IV,360.
chuchel: nom. sg. Gl 4,214,7 (2 Hss.); acc. pl. 103,48/49 (Sal. a 1).
Backwerk aus Mehl:
a) Fladen: chuchel tortas Gl 4,103,48/49 (6 Hss. kuohho ł flado, 3 Hss. nur kuohho);
b) längliches Brot, Striezel: chuchel coliphia Gl 4,214,7 (zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,901,8 ff.).
Vgl. kuohhilo.
 
Artikelverweis 
kuohhilîn st. n., mhd. Lexer küechelîn, nhd. küchlein; as. kō- kilīn (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 42), mnd. kkelîn s. v. kôke. — Graff IV,360.
chch-elin: nom. sg. Gl 3,253,18 (SH a 2); chch-: dass. 4,217,21; chvch-: dass. 3,253,18 (SH a 2). 616,28; nom. pl. 153,37 (SH A; -u-). — kuochelin: nom. pl. Hbr. I,336,312 (SH A); cchelen: dass. Gl 3,372,55 (Jd); kchel-in: dass. 153,38/39 (SH A). gen. pl. -]e Beitr. 73,256,1; -iv: nom. pl. Gl 3,153,38 (SH A); kuch-iliu: dass. 37 (SH A; c-); -elin: nom. sg. 401,16 (Hildeg., 2 Hss.); nom. pl. 153,38 (SH A; -v-). 213,36 (SH B).
Backwerk, Speise aus Mehl:
a) (in einer Pfanne) gebackener Teigfladen: chuchelin dulcia dicuntur quaedam genera pistorii operis, melle conspersa ... frixillae [Hbr. I,336,312] Gl 3,153,37. Hbr. I,336,312. Gl 3,213,36. crispellae 372,55 (darauf pistes idem. pistellae idem, Steinm.). kcheline [pro signo] crispellarum [vel frigdolarum, cum pugno accipe crines, quasi cupias eos ita crispos facere, Wilh., Const. Hirs. 1,9, PL 150,943 A] Beitr. 73,256,1 (im Abschn. über die Zeichensprache der Mönche beim Schweigegebot; zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,2023); hierher vielleicht auch: kuchelin cauizeil Gl 3,401,16 (Hildeg., lingua ignota; zwischen flado u. krâphilîn);
b) Kloß aus Mehlteig, Brötchen (?): chchelin pastillus Gl 3,253,18 (1 Hs. chelinch ł phanzelt). 4,217,21; hierher wohl auch: chvchelin paxillus (aus panis paximacius (vgl. Habel Sp. 278) u. pastillus entstellt?) 3,616,28.
Komp. phankuohhilîn, kêsikôkilîn as.; vgl. AWB kuohhil.
 
Artikelverweis 
? kuohhiling st. m.
Verschrieben: chelinch: nom. sg. Gl 3,253,19 (SH a 2, Wien 160, 12. Jh.; Parallelhss. kuohhilîn). [Bd. 5, Sp. 526]
Kloß (oder Fladen?) aus Mehlteig: chelinch ł phanzelt pastillus (2 Hss. kuohhilîn).
 
Artikelverweis 
kuohhilo sw. m.
cuochilo: nom. sg. Gl 5,41,11 (Trier 40, 11. Jh.).
Kügelchen aus Mehlteig (mit einem Arzneimittel versetzt (?); in einem Kräuterglossar)?: pastillus.
Komp. phankuohhilo; vgl. AWB kuohhil.
 
Artikelverweis 
kuohho1 sw. m., mhd. Lexer kuoche, nhd. kuche (älter), kuchen; mnd. kôke, mnl. coeke. — Graff IV,360.
chcchen: acc. pl. Gl 4,103,46 (Sal. a 1); chuoch-: nom. sg. -e 3,153,26 (SH A; --); acc. sg. -en 411,15 [HD 2,96] (--); acc. pl. -un 2,17,4. 4,103,43 (Sal. a 1; --). 163,23 (Sal. c; --); -in 103,43 (Sal. a 1); chch-: nom. sg. -o 3,153,25 (SH A; über -o von jüngerer Hand -e); acc. pl. -en 4,103,45 (Sal. a 1); -in 48 (Sal. a 1); chvechen: dass. 46 (Sal. a 1); chuchan: dass. 47 (Sal. a 1).
kuoch-: nom. sg. -o Gl 3,153,27 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. --). Hbr. I,335,306 (SH A; --). Gl 3,213,33 (SH B; --); acc. pl. 2,17,5 (c-); -on 20,61 (c-); 4,103,44 (Sal. a 1, Ink., 15. Jh.); kuchī: dass. 48 (Sal. a 1, 15. Jh.); kocho: nom. sg. 3,153,28 (SH A). 717,63 (c-).
Verstümmelt: c..: acc. pl. Gl 1,354,10 (l. cuohun? Vgl. Steinm., Anm. z. St. u. Beitr. (Halle) 85,81; Würzb., Mp. th. f. 3, 9. Jh.).
Backwerk, Fladen: cuohun lagana [azyma oleo lita, Lev. 2,4] Gl 1,354,10. chuochun ł fladun [Punica mela vident ..., botros et ficos et plures ordine] tortas [Aldh., De virg. 1597] 2,17,4 (1 Hs. nur kuohho, 2 Hss. brezzita). 20,61. chcho ł ringila ł stechilinc torta 3,153,25. Hbr. I,335,306. kcho vel flekkelin torta Gl 3,213,33. chchen ł vochezen tortam 411,15 [HD 2,96] (in lat. Text, vgl. Num. 6,19). cocho tortellus ł libum ł collirio (i. e. collirida) ł paniculus 717,63. chchun ł fladun tortas 4,103,43 (3 Hss. nur kuohho, 1 Hs. kuohhil). 163,23.
Komp. [h]nuzzikuohho, phankuohho; Abl. kuohhilîn, ?kuohhiling; vgl. AWB kuohhil, AWB kuohhilo.
Vgl. ZsfVkde. 56,20—40.
 
Artikelverweis 
-kuohho2 vgl. slitokuohho.
 
Artikelverweis 
kuol Gl 2,391,4 s. AWB guollîhhî.
 
Artikelverweis 
kuolen sw. v., mhd. Lexer küelen, nhd. DWB kühlen; mnd. klen, mnl. coelen; afries. kēla; ae. clan (vgl. Holthausen, Ae. et. Wb. S. 56); an. kœla. — Graff IV,380.
chual-: 2. sg. -ist OF 2,9,92; 2. sg. conj. -es Gl 1,566,37 (M, 2 Hss.). — chuol-: 2. sg. -ist Npw 139,8; -est Np ebda.; 2. sg. conj. -est Gl 1,566,36 (M); chuolles: dass. 35 (M, 4 Hss.; zur Geminate -ll- vgl. Schatz, Abair. Gr. § 83); gichlit: part. prt. 516,24 (M). — chuel-: 2. sg. conj. -es Gl 1,566,36 (M; -v-); inf. -in Nk 467,11 [112,14]; ki-: part. prt. -et Gl 1,516,25 (M; -v-). — chuiles: 2. sg. conj. Gl 1,566,37 (M).
kualist: 2. sg. OPV 2,9,92. — kuelen: inf. OPV 4,23,14. — kulen: inf. OF 4,23,14 (zu -u- vgl. Kelle 2,460).
jmdn., etw. (ab-)kühlen:
a) eigentl.: uuarmin unde chuelin sint uuideruuartig . so sint ouh uuarmen unde chalten calefacere enim ad frigidum facere contrarium est . et calidum fieri ad frigidum fieri Nk 467,11 [112,14]; in einem Bilde: in temptatione bescatetost tu min houbet . daz ih fore hizzo neirlage . also die irligent . dero hizza du nechuolest NpNpw 139,8; — Vok.-Übers.: chuolles [non] ventiles [te in omnem ventum, et non eas in omnem viam, Eccli. [Bd. 5, Sp. 527] 5,11] Gl 1,566,35 (1 Hs. koufen, 1 firkoufen, beide lat. vendere);
b) übertr. auf seelische Regungen u. Zustände:
α) erquicken: gichlit wrde [remitte mihi, ut] refrigerer [prius quam abeam, et amplius non ero, Ps. 38,14] Gl 1,516,24 (5 Hss. irkuolen, 8 gikuolên); refl.: thaz giscrip in rihti irfulli thu io mit mahti: so kualist thu thih ofto mit brunnen redihafto O 2,9,92;
β) (die Erregung) mäßigen: nu man imo (Jesus) sulih (die Geißelung) duat, nu lazet kuelen iu thaz muat O 4,23,14.

 

kuofa
 a) allgemein: choffa tunnae idrias Gl 3,11,13. choffa fodarmaziu ticinne carisx 14 (zum unklaren Lat. vgl. Steinm. u. W. Grimm, Kl. Schr. S. 414—416). chfa cupus vel cupa a capiendo, id est accipiendo, aquas vel
 b) speziell:
 α) Weingefäß: in chuofon (2 Hss. ohne in) [ni fallax caupo strofas infundat aquosas, qui solet interdum mercantes fallere, limphis dum studet] in cupis [defruti perdere nectar, Aldh., De octo princ. vit. 2798] Gl 2,23,35.
 [β) Brau-, Bierkufe: to themo asteronhus uif gerstena malt gemelta. In natiuitate domini. et in resurrectione domini to then copon Wa 24,17. fier malt rockon [discipulis]. ende en muddi. ende fif malt to
 γ) als Pechkübel: chuofa [martires] in cupas [merguntur fomite farsas, in quibus atra picis massa flagraverat ardens, Aldh., De virg. 1422] Gl 2,16,50. in cuofa in cupas (ł in tunnas) [ebda.]
 δ) beim Floßbau: chfa [namque ratem vacuae sustentant undique] cupae [Lucan 4,420] Scripta phil. 1,107;
 ε) im sakralen Bereich: als Opfergefäß: chuopha [offerens ei (König Demetrius) coronam auream, et palmam, super haec et] thallos (Hss. tallis, für tallos) [, qui templi esse videbantur, 2. Macc. 14,4
 
kuohhil
 a) Fladen: chuchel tortas Gl 4,103,48/49 (6 Hss. kuohho ł flado, 3 Hss. nur kuohho);
 b) längliches Brot, Striezel: chuchel coliphia Gl 4,214,7 (zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,901,8 ff.).
 
kuohhilîn
 a) (in einer Pfanne) gebackener Teigfladen: chuchelin dulcia dicuntur quaedam genera pistorii operis, melle conspersa ... frixillae [Hbr. I,336,312] Gl 3,153,37. Hbr. I,336,312. Gl 3,213,36. crispellae 372,55 (darauf pistes idem.
 b) Kloß aus Mehlteig, Brötchen (?): chchelin pastillus Gl 3,253,18 (1 Hs. chelinch ł phanzelt). 4,217,21; hierher wohl auch: chvchelin paxillus (aus panis paximacius (vgl. Habel Sp. 278) u. pastillus entstellt?
 
kuolen
 a) eigentl.: uuarmin unde chuelin sint uuideruuartig . so sint ouh uuarmen unde chalten calefacere enim ad frigidum facere contrarium est . et calidum fieri ad frigidum fieri Nk 467,11 [112,14]; in einem Bilde: in temptatione
 b) übertr. auf seelische Regungen u. Zustände:
 α) erquicken: gichlit wrde [remitte mihi, ut] refrigerer [prius quam abeam, et amplius non ero, Ps. 38,14] Gl 1,516,24 (5 Hss. irkuolen, 8 gikuolên); refl.: thaz giscrip in rihti irfulli thu io mit mahti: so
 β) (die Erregung) mäßigen: nu man imo (Jesus) sulih (die Geißelung) duat, nu lazet kuelen iu thaz muat O 4,23,14.